MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ



Taraflar arasında görülen davada ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesi"nce verilen 10/03/2015 gün ve 2014/544 - 2015/172 sayılı kararı bozan Daire"nin 20/12/2016 gün ve 2016/6758 - 2016/9733 sayılı kararı aleyhinde davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, Tedaş"ın özelleştirme kapsamına alınması ve 20 ayrı dağıtım şirketine ayrılması kapsamında müvekkili ile davalı arasında 24.07.2006 tarihinde "İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi" akdedildiğini, anılan sözleşmenin 7.1, 7.2. 7.3, 7.4, 7.5 ve 7.6 maddelerinde dağıtım faaliyetinin yürütülmesi amacıyla gerçekleştirilen iş ve işlemlerden kaynaklanan sorumluluğun dönemsel olarak paylaştırıldığını, davalının 1995 yılında gerçekleştirdiği işlemler nedeniyle açılan dava sonucu müvekkilinin icra dosyasına 3.853,83 TL ödediğini ileri sürerek, bu meblağın ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle davalıdan rücuen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar davalı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce bozulmuştur.
Bu kez davacı vekili, maddi hatanın düzeltilmesi için karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dava, işletme hakkı devir sözleşmesinden kaynaklanan rücuen alacak istemine ilişkindir. Mahkemece, somut olayda İHDS"nin 7.2’nin uygulanacağı, davacının davalıdan dava tarihi itibari ile 3.088,91 TL"yi rücuen talep edebileceği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ise de; Dairemizin 20.12.2016 tarihli bozma ilamında davacının 3.853,83 TL ödeme yaptığı, davalının bu meblağın tümünden sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verildiği, ancak sözleşmenin 7.2 maddesindeki ihbar yükümlülüğünün yerine getirildiği iddia ve ispat olunmadığı gibi, mahkemece bu yükümlülüğe uyulmamasının sonuçlarının da değerlendirilmediği"" açıklanmıştır. Ancak, mahkemece de esasen sözleşmenin 7.2 maddesindeki ihbar yükümlülüğü değerlendirilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmesine rağmen, Dairemizce maddi hata sonucu yazılı gerekçe ile hükmün bozulmasına karar verildiği anlaşılmakla davacı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 20/12/2016 tarih 2016/6758 E. 2016/9733 K. sayılı bozma ilamının kaldırılarak yerel mahkeme kararının açıklanan nedenlerle onanması karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin maddi hatanın düzeltilmesi isteminin kabulü ile Dairemizin 20/12/2016 tarih 2016/6758 E. 2016/9733 K. sayılı bozma ilamının kaldırılarak yerel mahkeme kararının ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından davalıdan başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 28/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.