Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4581 Esas 2019/9791 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 52/2-4, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve mağdur vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suçtan doğrudan zarar gören mağdur ..."ın 26.02.2013 doğum tarihli olduğu ve kovuşturma evresinde kendisine onsekiz yaşını doldurmamış olmasına rağmen CMK"nın 234/2. maddesi uyarınca vekil görevlendirilmediği, ancak söz konusu eksikliğin hükümden sonra Dairemizin 07/02/2019 tarih ve 2017/5421 - 2019/1605 sayılı tevdii kararı ile giderildiği ve mağdura vekil tayin edildiği anlaşılmakla, tebliğnamede bu hususta bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
5271 sayılı CMK"nın 260. maddesi uyarınca katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gören sıfatıyla temyiz hakkının bulunduğu kabul edilerek, vekili aracılığı ile hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan mağdur ..."ın 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına, vekilinin de katılan vekili olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafii ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1-Dosya içeriğine göre; olay günü saat 14.00 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile meskun mahalde, tek yönlü asfalt kaplama yolda seyir halinde iken olay mahalline geldiğinde, kendisine hitap eden "DUR" trafik işaret levhasını dikkate almadan kontrolsüzce yola girişi esnasında, katılan ..."ın sevk ve idaresindeki otomobil ile çarpması sonucu beş kişinin yaralanması ile sonuçlanan somut olayda; taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK" nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, tamamen kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu üçü nitelikli olmak üzere toplam beş kişinin yaralanmasına neden olan sanık hakkında, adalet ve hakkaniyet kuralları uyarınca cezada orantılılık ilkesi gözetilerek alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması,


2-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (b) bendinde yer alan ""suçun işlenmesinde kullanılan araçlar"" ve (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
3- 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
4-Sanık hakkında tayin edilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında," TCK"nın 50/1-a" uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince kısmen isteme uygun olarak BOZULMASINA, 03/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.