Sanık ... hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı suçundan dolayı bozma üzerine gerçekleştirilen yargılama sonucunda, çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkûmiyetine dair Erzurum 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 03.03.2015 gün ve 2014/236 Esas, 2015/88 Karar sayılı hükmün sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 31.03.2016 gün ve 2015/6080 Esas, 2016/3141 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulması yönündeki kararına mahkemece direnilerek kurulan 23.06.2016 gün ve 2016/164 Esas, 2016/222 Karar sayılı ilamın sanık müdafisince temyiz edilmesi üzerine direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesine gönderilen dosya ile ilgili verilen 23.05.2017 gün ve 2016/12586 Esas, 2017/2812 Karar sayılı ilamla yerinde görülmeyen direnme talebiyle ilgili 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin birinci ve üçüncü bentleri uyarınca karar verilmek üzere dosyanın gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunca verilen 02.04.2019 gün ve 2017/14-865 Esas, 2019/287 sayılı ilamıyla 20.03.2012 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının gerekli görmesi halinde kadın, çocuk ve aile bireylerine yönelik olarak uygulanan şiddet veya şiddet tehlikesi dolayısıyla açılan idari, cezai, hukuki her tür davaya ve çekişmesiz yargıya katılma hakkının bulunması nedeniyle anılan madde uyarınca bu husustaki takdir hakkının kullanılabilmesi için yokluğunda verilen mahkeme kararlarının Bakanlığa tebliğinin zorunlu olması nedeniyle direnme kararına konu dosyadan haberi olmadığı anlaşılan Bakanlığa ilk derece mahkemesinin gerekçeli kararı tebliğ edilip, temyiz edilmediği takdirde direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere dosyanın Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi, temyiz edilmesi durumunda ise Dairesince katılma kararı verildikten sonra tüm temyizler birlikte değerlendirilerek hüküm kurulması gerektiğinden bahisle tebligat hususunda işlem yapılmak üzere mahkemesine gönderilen dosya ile ilgili olarak gerekçeli karar tebliği yapılan Bakanlık vekilinin anılan hükmü temyiz etmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 24.09.2019 tarihli ek tebliğname ile Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesine gönderilen dosyanın incelenmesi neticesinde verilen 27.02.2020 gün ve 2019/7034 Esas, 2020/1605 Karar sayılı ilamla Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararına istinaden Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması nedeniyle Bakanlık vekilinin temyiz isteminin reddiyle dosyanın direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere gönderildiği Ceza Genel Kurulunun 08.06.2021 gün ve 2020/14-157 Esas, 2021/260 Karar sayılı ilamıyla çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan bozma kararına yönelik mahkemenin direnme gerekçesinin yerinde olup, sanığın atılı suçu işlediği sübuta erdiğinden, kurulan hükümle ilgili uygulamanın denetlenmesi için Dairemize tevdi edilen dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 02.12.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.