Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/3810 Esas 2019/5557 Karar Sayılı İlamı

Dolandırıcılık suçundan sanıklar ... ve ..."un 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 157/1, 62 ve 52. maddeleri gereğince ikişer kez 10 ay hapis ve 80,00 Türk lirası adli para cezaları ile cezalandırılmalarına, sanık ..."un da 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 157/1, 62 ve 52, 51. maddeleri gereğince 10 ay erteli hapis ve 80,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Saruhanlı Asliye Ceza Mahkemesinin 17/04/2018 tarihli ve 2016/234 esas, 2018/321 sayılı kararı aleyhine, Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 20/03/2019 gün ve 94660652-105-45-1720-2019 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04/04/2019 gün ve 2019/35253 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre, her ne kadar sanıklara yüklenen suçun türü itibariyle dosyanın uzlaştırma bürosuna tevdi edildiği anlaşılmış ise de, uzlaştırmacı tarafından sadece müştekiler ... ve ... ile görüşüldüğü, 20/02/2017 tarihli görüşmede adı geçenlerin "zararlarının karşılanması haricinde sanıklardan hiçbir şekilde şikayetlerini geri çekmeyeceklerini" bildirdikleri şeklinde tutanak tanzim edildiği, müştekilerin beyanlarına nazaran sanıklarla irtibat kurulup uzlaşma görüşmelerine devam edilmesi gerekirken uzlaşma sağlanamadığına dair rapor tanzim edildiği, bu şekilde yapılan bir uzlaşmanın usulen geçersiz olduğu gözetilmeden dosyanın yeniden uzlaştırma bürosuna tevdii yerine yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulmasında isabet görülmemiştir.
5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargılama aşamasında uzlaştırma işlemleri sırasında 20/02/2017 tarihinde katılanların zararları giderilmediği takdirde uzlaşmayacaklarını belirttikleri ve sanıklara ödeme yapıp yapmayacakları sorulmaksızın uzlaştırmanın sağlanamadığına dair rapor düzenlenmiş ise de; uzlaştırma raporunun tanziminden sonra sanıkların mahkeme huzurunda 10/04/2017 ,14/04/2017 tarihlerinde alınan savunmalarında ; zarar gidermeyi kabul etmediklerini belirttikleri nazara alındığında ; uzlaştırmanın sağlanamaması nedeniyle mahkumiyet yönündeki hükümlerde bir isabetsizlik görülmediğinden, Saruhanlı Asliye Ceza Mahkemesinin 17/04/2018 tarihli ve 2016/234 esas, 2018/321 sayılı kararına yönelik yapılan kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 14/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.