MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 2.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 25/06/2015 tarih ve 2013/198-2015/131 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı, davalının iki markasını (Hamidiye) ibaresini esaslı unsur olarak öne çıkarmak suretiyle kullanmasının davacıya ait marka haklarına tecavüz ve haksız rekabet oluşturduğunun tesbitini, men"ini ve ref"ini, 5.000,- TL manevi tazminat ile ıslahen 12.672,- TL maddi tazminatın tahsilini, davalı markalarının hükümsüzlüğüne karar verilmesini istemiştir.
Davalı, taraf markalarının farklı olduklarını belirterek istemlerin reddini istemiştir.
Mahkemece, davalının 2006-26829 tescil nolu markası yönünden davanın reddine, davalının diğer markası yönünden ise (hamidiye) ibaresini öne çıkaracak şekilde kullanımının davacının marka hakkına tecavüz ve haksız rekabet oluşturduğu, iltibas bulunduğu kabul edilerek istemlerin kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve davalının 99/206609 tescil nolu markasını tescil olunduğu halinden farklı şekilde kullanımının davacı markasına tecavüz oluşturduğunun anlaşılmasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Mahkemece hüküm fıkrasının 1. bendinin 6. paragrafında davalının 99/206609 tescil nolu markasının hükümsüzlüğüne ve sicilden terkinine de karar verilmiştir. Dava dilekçesindeki açıklama ve gerekçe itibariyle dava 556 sayılı KHK"nın 8/1-b 42 maddelerine dayalı hükümsüzlüğe ilişkindir. Ancak, hükümsüzlük istemi kabul edilen söz konusu markanın sicile tescil tarihi ile bu davanın açıldığı tarih (11.11.2013) gözetildiğinde 5 yıllık hak düşürücü sürenin geçmiş olduğu anlaşılmaktadır. Davalı marka tescilinin kötüniyetle gerçekleştirildiğide davacı tarafından ileri sürülüp kanıtlanamamıştır. Bu nedenlerle, belirtilen markaya karşı açılan hükümsüzlük davasının hak düşürücü süre nedeniyle reddi gerekirken mahkemece hükümsüzlük talebinin kabulüne karar verilmiş olması doğru görülmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 27.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.