Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/14547 Esas 2018/16180 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/14547
Karar No: 2018/16180
Karar Tarihi: 20.12.2018

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/14547 Esas 2018/16180 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mala zarar verme suçundan 3.000,00 TL adli para cezasına, hırsızlık suçundan ise mahkumiyet hükmüne çarptırılmıştır. Mala zarar verme suçu hakkındaki temyiz itirazları, geçici 2. madde gereğince doğrudan hüküm verilmesinden dolayı reddedilmiştir. Hırsızlık suçu hakkındaki temyiz itirazları ise yerinde görülmemiştir. Anayasa Mahkemesinin hak yoksunluklarına ilişkin iptal kararı dikkate alınarak, TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması mümkün görülmüştür.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi

2. Ceza Dairesi 2016/14547 E. , 2018/16180 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarına gelince;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya,toplanan delillere,gerekçeye,hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 20/12/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.