Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/3604 Esas 2020/134 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3604
Karar No: 2020/134
Karar Tarihi: 15.01.2020

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/3604 Esas 2020/134 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kayseri 3. Ağır Ceza Mahkemesi'nin verdiği bir kararda, bir kişinin öldürülmesine teşebbüs suçlamasıyla sanık olarak yargılanan bir çocukla birlikte bir baba-oğul çifti hakkında kararlar verilmiştir. Baba olan kişi olaya dahil olmadığı ve sadece oğlunun eylemine engel olmaya çalıştığı için hüküm giymemiştir. Ancak, baba-oğul çifti aynı avukat tarafından savunulduğu için müdafiinin aykırı davranışları nedeniyle karar bozulmuştur. Sanık çocuk 7 yıl 9 ay 10 gün hapis cezasına, diğer sanık ise 11 yıl 8 ay hapis cezasına çarptırılmıştır. Kararın dayandığı kanun maddeleri TCK 37/1, 81/1, 35/2, 31/3, 62/1 ve 53'tür.

1. Ceza Dairesi 2019/3604 E. , 2020/134 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : Kayseri 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/04/2018 tarih ve 2017/289 esas, 2018/217 karar sayılı ilamı ile;
Suça sürüklenen çocuk ... hakkında; TCK"nin 37/1, 81/1, 35/2, 31/3, 62/1. maddeleri uyarınca 7 yıl 9 ay 10 gün hapis cezası; sanık ... hakkında; TCK"nin 37/1, 81/1, 35/2, 62/1, 53. maddeleri uyarınca 11 yıl 8 ay hapis cezasına ilişkin hükümlere yönelik istinaf başvurularının esastan reddine. .

TÜRK MİLLETİ ADINA

5271 sayılı CMK"nin 294. maddesi uyarınca, katılan vekilinin süresi içerisinde verdiği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerini bildirmediği, CMK"nin 291/1. maddesinde belirtilen 15 günlük temyiz süresi geçtikten sonra 22/02/2019 tarihli temyiz sebeplerini içerir dilekçenin verildiği anlaşıldığından, 5271 sayılı CMK"nin 298. maddesi uyarınca katılan vekilinin temyiz isteminin REDDİNE,
5271 sayılı Kanunun 299. maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesinde yer alan ""sanığın veya katılanın temyiz başvurusundaki istemi üzerine veya re"sen duruşma yoluyla yapar"" ibaresi 24.12.2017 tarih 696 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 100. maddesi ile ""uygun görmesi halinde duruşma yoluyla yapabilir""şeklinde değiştirildiğinden, sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin duruşmalı inceleme isteminde, incelemenin dosya üzerinden yapılması uygun görülmekle;
Sanık ... ve suça sürüklenen çocuk ... hakkında; mağdur ...’u kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün sanık ve suça sürüklenen çocuk müdafii ile katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede;
Dairemizcede benimsenen Ceza Genel Kurulunun 08.06.2010 gün, 2010/1-35-140 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanıklardan birisinin savunulmasının diğer sanık yönünden savunmada zaafiyet yarattığı durumlarda sanıklar arasında menfaat zıtlığının bulunduğunun kabulü gerektiğinden; somut olayda aynı suçtan yargılanan ve baba oğul olan sanık ... ile suça sürüklenen çocuk ... arasında, baba olan ..."ın olaya hiç dahili olmadığı, sadece oğlunun eylemine engel olmaya çalıştığı yönündeki ifadeleri karşısında, menfaat zıtlığı bulunduğu anlaşıldığı halde, sanıkların savunmalarının ayrı ayrı müdafiler yerine aynı müdafii tarafından yapılması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 152 ve 1136 sayılı Avukatlık Kanununun 38. maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık ve suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin öncelikle bu nedenle tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, sanık hakkında tayin olunan ceza miktarı ile tutuklu kaldığı süre dikkate alınarak sanığın tahliye talebinin reddine, 15.01.2020 gününde oy birliği ile karar verildi.

.