Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 62, 53, 58/9, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığın, örgüte müzahir olması nedeniyle KHK ile kapatılan eğitim kurumuna çocuğunu göndermesinin örgütsel faaliyet kapsamında kabul edilemeyeceği belirlenerek;
Bylock tespit ve değerlendirme tutanağı olmadan karar verilmesi dosyadaki mevcut diğer delillerin suçun sübutu için yeterli olması ve ayrıca yapılan UYAP sorgulamasında, bylock programı bulunan ve sanığın soruşturma aşamasındaki ifadelerinde kendisi tarafından kullanıldığını beyan ettiği 0 505 672 27 88 nolu hattın abonesi olan eşi ..."nin sanık olarak yargılandığı Manisa 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 17.04.2018 tarih ve 2017/371 Esas 2018/333 Karar sayılı kararında "sanığın (...) iki ayrı GSM hattı ile bylock isimli gizli haberleşme programını kullandığının sabit olduğu" şeklinde yukarıda belirtilen söz konusu telefon numarasını da kapsayacak surette kabul edildiğinin tespit edilmesi, sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin Kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 02.07.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.