Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/26985 Esas 2022/5171 Karar Sayılı İlamı

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan suça sürüklenen çocuk ... hakkında yapılan soruşturma evresi sonunda Tarsus Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 05/02/2019 tarihli ve 2018/11037 soruşturma sayılı ek kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Tarsus 1. Sulh Ceza Hâkimliğinin 17/12/2020 tarihli ve 2020/3264 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
5271 sayılı Kanun’un 160. maddesi uyarınca, Cumhuriyet savcısının, ihbar veya başka bir suretle bir suçun işlendiği izlenimini veren bir hâli öğrenir öğrenmez kamu davasını açmaya yer olup olmadığına karar vermek üzere hemen işin gerçeğini araştırmaya başlaması gerektiği, aynı Kanun’un 170/2. maddesi gereğince yapacağı değerlendirme sonucunda, toplanan delillerin suçun işlendiği hususunda yeterli şüphe oluşturduğu kanısına ulaştığında iddianame düzenleyerek kamu davası açacağı, aksi halde ise anılan Kanun’un 172. maddesi gereği kovuşturma yapılmasına yer olmadığına dair karar vereceği, buna karşın Cumhuriyet savcısının 5271 sayılı Kanun’un kendisine yüklediği soruşturma görevini yerine getirmediği, ortada yasaya uygun bir soruşturmanın bulunmadığı durumda, anılan Kanun’un 173/3. maddesindeki koşullar oluşmadığından, itirazı inceleyen merciin Cumhuriyet savcısının soruşturma yapmasını sağlamak maksadıyla itirazın kabulüne karar verebileceği yönündeki açıklamalar karşısında,
Dosya kapsamına göre, mağdurun bir binanın çatısına çıkıp intihar girişiminde bulunması nedeniyle ekiplerin olay yerine gelmesi üzerine, mağdurun intihar etmekten vazgeçerek şüpheli ile birlikte binadan inip, ifadelerinin alınması için Çocuk Büro Amirliğine getirilmelerini müteakip, mağdurun, arkadaşı ...'ın dışarıda dolaşırlarken üstünü değiştireceğini söyleyerek onu eve götürdüğünü, evde rızası olmaksızın kendisiyle normal yoldan cinsel ilişkiye girdiğini, bu olaydan sonra kendi evine dönünce şüphelinin telefonda kendisiyle evlenmeyeceğini söylemesi üzerine intihar etmek istediğini ve çatıya çıktığını ancak o sırada şüphelinin telefonla kendisini arayarak nerede olduğunu öğrendiğini, bulunduğu yere gelip, kolundan tutup aşağıya indirdiğini, olanlardan dolayı şüpheliden davacı ve şikayetçi olmadığını, iç beden muayenesi yapılmasına, kızlık raporu aldırılmasına rızasının bulunduğunu beyan etmesi üzerine başlatılan soruşturma sonunda, Tarsus Cumhuriyet Başsavcılığınca mağdurun Tarsus Devlet Hastanesinde iç beden muayenesi yaptırıldıktan sonra, suça sürüklenen çocuk hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan dava açılıp, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan ise mağdurun ifadesi dışında suça sürüklenen çocuk hakkında kamu davası açmaya yeterli herhangi bir somut delilin bulunmadığı gerekçesiyle kovuşturmaya yer olmadığına dair ek karar verilmiş ise de, dosya kapsamında mevcut olaydan hemen sonra aldırıldığı anlaşılan Tarsus Devlet Hastanesinin 14/08/2018 tarihli raporundaki "Hastanın yapılan jinekolojik muayenehanesinde hymen zarı saat 6 hizasında tabana ulaşan hafif kanamalı çentik izlendi. Kati raporun Adli Tıp Kurumunca verilmesi uygundur." şeklindeki tespit ve suça sürüklenen çocuğun mağdurun iddialarını kısmen doğrular mahiyetteki beyanı karşısında, mağdurun Adli Tıp Kurumuna sevkinin sağlanarak kati raporun aldırılması, sonucuna göre suça sürüklenen çocuğun hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerektiği cihetle, eksik soruşturma ile kovuşturmaya yer olmadığına dair ek karar verilmesi nedeniyle, soruşturmanın genişletilmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde itirazın reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 10/08/2021 gün ve 94660652-105-33-2851-2021-Kyb sayılı yazısına istinaden dosya Daireye gönderilmekle tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Tüm dosya içeriği nazara alındığında, kovuşturmaya yer olmadığına dair karara yönelik itirazın reddine dair Tarsus 1. Sulh Ceza Hakimliğinin 17.12.2020 günlü, 2020/3264 Değişik iş sayılı kararına karşı yerindelik denetimi yapılmasının mümkün olmaması nedeniyle bu husus kanun yararına bozma yoluna konu edilemeyeceğinden, vaki talebin REDDİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 31.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.