MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik (değişen suç vasfına göre 5809 sayılı Yasaya muhalefet)
HÜKÜM : Düşme

Mahkemece sanığın eyleminin 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’nun 56/4. maddesinde yazılı suçu oluşturduğuna ilişkin takdir ve kabulünde isabetsizlik bulunmadığı;Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 31/12/2012 tarih 2011/3-222 Esas ve 2012/5 Karar sayılı kararında da vurgulandığı üzere, ön ödeme sonucu verilen düşme kararları da 5271 sayılı CMK"nin 223. maddesinde sayılan hükümlerden olup, bu kararların temyiz edilebilirlik sınırının 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince hüküm tarihi itibarıyla halen uygulanma zorunluluğu bulunan 1412 sayılı CMUK’nin 305. maddesinin 2. fıkrasının 1. bendine göre saptanması gerektiğinden, ön ödemeye esas alınan miktarın temyiz edilebilirlik sınırını tayin edeceği; 14/04/2011 tarihli ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un geçici 2. maddesi uyarınca temyiz kesinlik sınırının 14/04/2011 tarihinden itibaren 3000 TL"ye çıkartılmış olması karşısında, sanık hakkında verilen ve 5809 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan ön ödemeye esas alınan 1.000,00 TL"nin miktar itibarıyla belirtilen kesinlik sınırının altında kaldığı anlaşıldığından, katılan vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi gereğince REDDİNE, 23/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.