Mahkemesi :İş Mahkemesi

Ödeme emrinin iptali davasının yapılan yargılaması sonunda; bozmaya uyarak ilâmda yazılı nedenlerle davanın kısmen kabulüne ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmesi ve davacı avukatınca da duruşma talep edilmesi üzerine, dosya incelenerek, işin duruşmaya tâbi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 12.11.2019 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü duruşmalı temyiz eden davacı adına gelen olmadı. Davalı Kurum adına Av. ... geldi. Duruşmaya başlanarak, hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek aynı günde Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Tavzih isteminin reddine dair verilen 26.06.2019 tarihli ek kararın temyiz incelemesinde;
Davacı avukatı, 25.04.2019 ve 26.04.2019 tarihli dilekçeleri ile prim borçlarının hangi aylarından sorumlu olduğunun ay be ay belirtilerek açıklanması ile %10 haksız çıkma tazminatının belirli hale getirilmesine ilişkin tavzih dilekçesi sunmuş ise de Mahkemece, bu talebin reddine dair karar verilmiştir.
6100 sayılı Kanunun “Hükmün Tavzihi” başlığını taşıyan 305. maddesinin 1. fıkrasında, hüküm yeterince açık değilse veya yerine getirilmesinde duraksama uyandırıyor yahut birbirine aykırı fıkralar içeriyorsa, yerine getirilmesi tamamlanıncaya kadar taraflardan her birinin hükmün açıklanmasını veya duraksama ya da aykırılığın giderilmesini isteyebileceği belirtildikten sonra 2. fıkrada, hüküm fıkrasında taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçların, tavzih yolu ile sınırlandırılamayacağı, genişletilemeyeceği ve değiştirilemeyeceği bildirilmiş olup eldeki davada özellikle, 1.233,73 TL"lik talep mahkemece hüküm altına alınmamış ise de, 6100 sayılı Kanunun “Hükmün Tavzihi” başlığını taşıyan 305. maddesine göre, hüküm fıkrasının genişletilmesi ve değiştirilmesi mümkün olmadığından, tavzih isteminin reddine dair mahkeme hükmü bu gerekçeyle yerinde olup, davacı vekilinin başvurusunun değinilen madde kapsamında değerlendirilemeyeceği belirgin bulunmakla, mahkemece verilen 26.06.2019 tarihli tavzih isteminin reddine dair verilen ek kararın ONANMASINA,
2-Asıl karar yönünden tarafların temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 297. maddesinin (2). fıkrasında, “hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, mümkünse sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir”, hükmü öngörülmüştür. Hükümlerin çelişkiden uzak ve infaza elverişli olması kamu düzeniyle ilgili olup, hükmü temyiz etmeyen yönünden sonuç doğurması gerekeceği de gözetilerek, gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gerekir.
Eldeki davada, mahkemece verilen ilk karar Dairemizin 17.06.2014 günlü ve 2014/6507 E. 2014/14867 K. sayılı ilamı ile bozulmuş, mahkemece uyulan bozma ilamı ve oluşan usuli kazanılmış hak kapsamında; 28.03.2005 tarihli Yönetim Kurulu Kararı ile davacının borçlu şirkete yönetim Kurulu Başkan yardımcısı olarak atandığı, 11.08.2005 tarihli Yönetim Kurulu Kararı ile münferit imzası ile şirketi temsil ve ilzama yetkili kılındığı, 05.11.2007 tarihli Yönetim Kurulu Kararı ile 05.11.2007 günlü istifasının kabul edildiği anlaşılmış olup, davacının; borç konusu 01.07.2005-30.10.2007 tarihleri arasındaki borçlardan sorumlu tutulması yerinde ise de, sorumlu tutulan primler bakımından, mahkemece aldırılan bilirkişi raporunda yapılan hesaplama ve özellikle gecikme zamları bakımından Kurumca gönderilen liste içeriğindeki rakamlarla çelişki oluşturduğu dikkate alınarak, öncelikle ödeme emrine konu tüm dönem borçlarının ay be ay miktarlarının Kurumdan sorulmak suretiyle belirlenmesi, devamında, gecikme zamları bakımından davalı Kurum tarafından gönderilen liste ile bilirkişi raporunda oluşan çelişkinin usulünce giderilmesi, bu kapsamda davacının ödeme emrini tebliğ tarihi itibari ile sorumlu tutulması gereken gecikme zammının öncelikle Kurumdan sorulması, gelen tutara itiraz halinde ise 6183 sayılı Yasa kapsamında tahakkuk etmesi gereken gecikme zammı hesabına ilişkin denetlenmesi mümkün bir bilirkişi raporu aldırılması suretiyle infaza elverişli şekilde, bir karar tesisi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davacı ve davalı Kurum vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları nazara alınmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, davalı Kurum avukatı yararına takdir edilen 2.037,00 TL duruşma avukatlık parasının davacıya yükletilmesine, 12.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.