MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... Anadolu 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 18/11/2014 tarih ve 2012/5-2014/268 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı adına tescilli olan 1999/001567, 2001/26149, 2003/23439, 2004/37072, 2007/37072 tescil no"lu markaların 556 KHK"nın 14. ve 42 maddeleri ve haksız rekabet hükümleri çerçevesinde kötü niyetli tescil edildiklerini, tescil edildikleri sınıflar bakımından yasal kullanım koşullarının gerçekleşmediğini ileri sürerek hükümsüzlüğünü ve sicilden terkinini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının aktif husumet ehliyetinin olmadığını, davalının “vefa” markasını kullanım hakkına miras sebebiyle sahip olduğunu, 1876’dan beri bu markayı aralıksız ve kesintisiz olarak kullandıklarını, "vefa" markasının hak sahibi oldukları konusunda mahkeme kararlarının olduğunu, haksız rekabetin olmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davalı adına tescilli 1999/001567 no"lu markanın tescilli olduğu emtialardan zeytin, bira, alkollü içecekler emtiası için, 2003/23439 no"lu markanın tescilli olduğu zeytinler, biralar, bira yapımında kullanılan preparatlar (arpa mayası, şerbetçi otu özü vb.) emtiası için, 2001/26149 no"lu markanın tescilli olduğu tüm sınıflar bakımından kullanılmadıkları gerekçesiyle 554 sayılı KHK 14. maddesi gereğince iptallerine ve sicilden terkin edilmelerine; fazlaya dair istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, kullanmama nedenine dayalı markanın hükümsüzlüğü istemine ilişkindir. Her ne kadar mahkemece 1999/001567, 2001/26149 ve 2003/23439 sayılı markalar yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ise de, 06/01/2017 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 14/12/2016 tarih, 2016/148 E- 2016/189 K. sayılı kararı ile 556 sayılı KHK’nın 14. maddesinin iptaline karar verilmiştir. Bu itibarla, mahkemece anılan hususta değerlendirme yapılarak sonucuna göre bir karar verilmek üzere hükmün bozulması gerekmiştir.
3-Bozma sebep ve şekline göre, davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle kararın re"sen BOZULMASINA, (3) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 27.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.