Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/22831 Esas 2022/5201 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 17.10.2020 gün ve 2020/423 Esas , 2021/67 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi ile 04.06.2021 gün ve 2020/423 Esas, 2021/67 Karar sayılı ek kararı


Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler ile ek karar temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan mağdurun nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, nitelikli hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
İlk derece mahkemesinde yapılan yargılama sonucunda verilip usulüne uygun şekilde tebliğ edilen hükümle ilgili istinaf kanun yoluna başvurmayan katılan mağdurun, atılı suçlardan verilen kararı sanık lehine değiştirmeyen Bölge Adliye Mahkemesi hükümlerini temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, nitelikli hırsızlık ile konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme suçlarından kurulan hükümler ile ilgili ek karara yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve sanık müdafisinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hüküm ile sanık müdafisinin temyiz isteminin reddine ilişkin verilen ek karara yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hüküm ile ek kararın ONANMASINA,
Sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı suçuna teşebbüsten kurulan hükmün incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme yönelik Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki ifadeleri, savunma ve tüm dosya kapsamına göre ilk derece mahkemesince sanığın, olay tarihinde mağdurenin kıyafetlerini zorla çıkararak üzerine abandığı sırada mağdurenin bacaklarını kasması üzerine, onun aşılabilir mukavemeti dışında eylemini tamamlamasına engel başkaca harici neden olmaksızın kendiliğinden bıraktığı ve mevcut haliyle cinsel organını mağdurenin vücudunun farklı yerlerine sürtme şeklinde sübuta eren eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 102/1-c. 1. maddesinde düzenlenen cinsel saldırı suçunu oluşturduğu gözetilerek karar verilmesi gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek nitelikli cinsel saldırıya teşebbüs suçundan mahkumiyet hükmü kurulması karşısında, söz konusu karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin 26.04.2021 gün ve 2021/499 Esas, 2021/659 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesine gönderilmesine, 01.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.