17. Ceza Dairesi 2019/14084 E. , 2020/1767 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
EK KARAR : 24/04/2019
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : İstinaf isteminin esastan reddi
Ankara 31. Asliye Ceza Mahkemesinin 2018/1874 Esas ve 2019/40 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine karşı, sanıkların CMK"nın 272 ve müteakip maddeleri uyarınca istinaf kanun yoluna başvurması üzerine; Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucu verilen 15.03.2019 gün, 2019/614 Esas ve 2019/328 Karar sayılı "Esastan Red" ve 24.04.2019 gün, 2019/614 Esas ve 2019/328 Karar sayılı "Temyiz İsteminin Reddi" kararlarına karşı, sanıklar tarafından usulüne uygun olarak açılan temyiz davası incelenip görüşüldü:
I-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nun 272/3-a maddesi uyarınca, hükmolunan cezanın miktarı ve türüne göre, hükme karşı istinaf yasa yoluna başvurulmasının mümkün olmadığı gerekçesiyle, CMK"nun 279/1-b maddesi uyarınca verilen, istinaf isteminin reddine dair kararın aynı maddenin son cümlesi uyarınca itiraza tabi olduğu ve temyizi mümkün olmadığı, anlaşılmakla, dosyanın bu yönden incelenmeden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
II-Sanık ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme, sanık ... hakkında hırsızlık suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelenmesinde;
Sanık ... hakkında mala zarar verme suçu açısından, hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizlerinin mümkün olmadığı, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin 15.03.2019 tarih, 2019/614 Esas ve 2019/328 Karar sayılı hükmüne yönelik sanığın temyiz talebinin Bölge Adliye Mahkemesi tarafından CMK"nın 296/1. maddesi ile verilen yetkiye dayanılarak reddedildiği, sanığın CMK"nın 296/2. maddesindeki düzenleme ile temyizi kabil hale getirilen bu karara karşı temyiz talebinde bulunduğu, Bölge Adliye Mahkemesince verilen temyiz isteminin reddine ilişkin 24.04.2019 tarihli, 2019/614 Esas ve 2019/328 Karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden,
Sanıklar Murat ve Abdulsamet hakkında hırsızlık suçu açısından ise, 5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."", aynı Kanunun
294. maddesinin ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" ve aynı Kanunun 301. maddesinin ""Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanık ...’ın temyiz isteminin, uzlaşmak istediğine ve lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine, sanık ...’in temyiz isteminin ise, uyuşturucu madde etkisi altında suçu işlemesi nedeniyle TCK’nın 34. maddesinden faydalanmak istediğine yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre, kurulan hükümde fiilin uyduğu suç ve kanun maddelerinin doğru olarak uygulandığı, TCK’nun 34/2. maddesi gereğince iradi olarak alınan uyuşturucunun cezai sorumluluğu ortadan kaldırmayacağı, verilen ceza miktarına göre sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 50, 51 ve 5271 sayılı CMK"nın 231. maddelerinin uygulanma koşullarının oluşmadığı, sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, istinaf isteminin esastan reddine dair karar hukuka uygun bulunduğundan, sanıklar ... ve ...’ın yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle, CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN AYRI AYRI ESASTAN REDDİNE, 10.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.