6. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/9521 Karar No: 2016/1218 Karar Tarihi: 22.02.2016
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2015/9521 Esas 2016/1218 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Bu mahkeme kararı, bir kiralananın tahliyesi talebiyle ilgili olarak verilmiştir. Davacı, borçlu olan davalıya karşı haciz ve tahliye istekli bir icra takibi başlatmıştır. Ancak bu takip sırasında, yasal ödeme süresi henüz tamamlanmadan tahliye davası açılmıştır. Mahkeme, bu nedenle erken açılan tahliye davasının reddedilmesi gerektiğine karar vermiştir. Karar İİK'nın 269/1 maddesinin göndermesi ile uygulanması gereken TBK'nun 315. maddesi uyarınca, davalıya verilen yasal 30 günlük ödeme süresinin beklenmesi gerektiğine dikkat çekmiştir. Kararın gerekçesi, HUMK'nın 428 ve İİK'nın 366. maddeleri tarafından açıklanmıştır. Bu maddeler, mahkeme kararlarının temyiz edilmesi ve nihai kararın kesinleşmesi sürecinde uygulanan kuralları belirlemektedir.
6. Hukuk Dairesi 2015/9521 E. , 2016/1218 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi DAVA TÜRÜ : Kiralananın tahliyesi
İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü. Dava, kesinleşen icra takibi nedeniyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece tahliyeye karar verilmiş, karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Davacı alacaklı, 20/11/2014 tarihinde başlatmış olduğu haciz ve tahliye istekli icra takibi ile ödenmediği iddia olunan kira bedellerinin tahsilini istemiş, ödeme emrinin 16/02/2015 tarihinde davalı borçluya tebliğ edilmesinden sonra, yasal otuz günlük ödeme süresi beklenmeden, 18/03/2015 tarihinde açmış olduğu iş bu dava ile kiralananın tahliyesini talep etmiştir. İİK.nun 269/1 maddesinin göndermesi ile uygulanması gereken TBK.nun 315.maddesi uyarınca tahliye davasının açılabilmesi için davalıya verilen yasal 30 günlük ödeme süresinin beklenmesi gerekir. Bu nedenle henüz temerrüt oluşmadan erken açılan tahliye davasının reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesi doğru değildir. Karar bu nedenle bozulmalıdır SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 22/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.