Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 223/2-e maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda sanık hakkında yüklenen suç açısından taksirinin bulunmadığı gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanlar vekilinin, beraat kararının kanuna aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine ancak;
Mahkemece kabul edilen oluş karşısında, sanığa atılı suç açısından taksirinin bulunmadığının kabulü ile sanık hakkında beraat kararı verilmiş ise de hükümde kanun maddesinin "CMK’nın 223/2-c" olarak gösterilmesi yerine kanun maddesinin "CMK’nın 223/2-e" olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1. paragrafındaki "CMK’nın 223/2-e maddesi" ibaresinin çıkartılarak yerine "CMK’nın 223/2-c maddesi" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.