Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/6272 Esas 2022/5237 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma

HÜKÜM : Sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraati ile diğer atılı suçtan mahkumiyetine dair Bursa 7. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 26.09.2017 gün, 2016/294 Esas, 2017/275 Karar sayılı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi ile çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hüküm bakımından istinaf başvurusunun kabulüyle hükmün çıkarılarak sanığın beraatine, yargılama giderlerinin kamu üzerinde bırakılmasına şeklinde hükmün düzeltilerek esastan reddine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesinde;
İlk derece mahkemesince kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan gerçekleştirilen yargılama sonucunda verilen beraat kararıyla ilgili istinaf incelemesini yapan Bölge Adliye Mahkemesince anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hüküm katılan Bakanlık vekili tarafından temyiz edilmiş ise de, müsnet suçu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 109/1 maddesinde yer alan hapis cezasının ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırının on yıldan az olması ve 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesine göre üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükümlerin kesin olup, temyiz edilememesi karşısında, söz konusu karara yönelik temyiz isteminin CMK’nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesine gelince;
İlk derece mahkemesince çocuğun cinsel istismarı suçunun işlendiği kabul edilerek sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 103/1-c.1 maddesi gereğince cezalandırılması şeklinde kurulan hükümle ilgili istinaf yoluna başvurulması üzerine Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesince sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmünün sanığın eylemlerini şefkat göstermenin ötesinde cinsel istismar kastı ile gerçekleştirdiğine dair mağdurenin soyut iddiasından başka cezalandırılmasına yeter somut ve şüpheden uzak yeterli delil elde edilemediği hususundaki değerlendirmenin delil takdirine ilişkin olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nın 303/1-a. maddesi kapsamına girmediği ve bu husustaki değerlendirmenin aynı Kanunun 280/1-e. maddesi uyarınca duruşmalı yapılarak karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, dosya üzerinde yapılan inceleme neticesinde sanık hakkında atılı suçu işlediğine dair cezalandırılmasına yeter somut ve şüphede uzak yeterli delil elde edilemediğinden gerekçesiyle anılan mahkumiyete ilişkin paragrafların hükümden çıkartılarak yerine sanığın beraatine ilişkin paragrafın eklenmesi suretiyle vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan mağdure vekili ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazlarıı bu itibarla yerinde görüldüğünden, Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 30.04.2018 gün ve 2018/909 Esas, 2018/913 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine dair kurulan hükmün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7.Ceza Dairesine gönderilmesine 01.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.