4. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/11917 Karar No: 2015/7930 Karar Tarihi: 15.06.2015
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/11917 Esas 2015/7930 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2014/11917 E. , 2015/7930 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 10/06/2013 gününde verilen dilekçe ile hizmet kusuru nedeniyle maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; görevsizlik nedeniyle davanın reddine dair verilen 25/03/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir. 2- Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince; Dava, hizmet kusuru nedeni ile maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın görevsizlik nedeni ile reddine karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir. Dosya kapsamından, mahkemece hüküm kısmında ""Davanın görevsizlik nedeni ile reddine, görevli ve yetkili mahkemenin Diyarbakır İdare Mahkemesi olduğuna"" şeklinde belirtilmiş ise de davanın yargı yolu nedeni ile reddedildiği anlaşılmaktadır. 01/10/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 331/2 maddesinde; “Görevsizlik, yetkisizlik veya gönderme kararından sonra davaya bir başka mahkemede devam edilmesi hâlinde, yargılama giderlerine o mahkeme hükmeder. Görevsizlik, yetkisizlik veya gönderme kararından sonra davaya bir başka mahkemede devam edilmemiş ise talep üzerine davanın açıldığı mahkeme dosya üzerinden bu durumu tespit ile davacıyı yargılama giderlerini ödemeye mahkûm eder.” biçiminde düzenleme yapılmıştır. Yukarıdaki yasal düzenleme 6100 sayılı HMK’da düzenlenmiş olup hiç kuşkusuz adli yargı yerinde görülecek davalarda ve adli mahkemeler arasındaki görevsizlik kararlarında uygulanmalıdır. Açıklanan maddede “davaya bir başka mahkemede devam edilmesi” hali düzenlenmiştir. Oysa yargı yolu bakımından görevsizlik kararlarında, davaya başka bir mahkemede devam edilmesi söz konusu olmayıp, kendine has usul kuralları bulunan farklı yargı yerinde yeniden açılan bir dava söz konusudur ve bu dava adli yargı yerindeki davanın devamı niteliğinde değildir. Bu durumda, “yargı yolu bakımından görevsizliğe” dair verilen kararla birlikte; davalı vekili lehine Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"ne göre vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken bu yönde karar verilmemiş olması doğru görülmemiştir. Ne var ki, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın HUMK"nun 438/son maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının dördüncü bendi olarak ""Davalı kendisini vekil ile temsil ettirdiğinden yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 12. maddesi uyarınca 1.500,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine"" şeklindeki tümcesinin eklenmesine ve kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA; davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve aşağıda yazılı onama harcının davacıya yükletilmesine 15/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.