MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVACI-KARŞI

DAVALI-KARŞI


DAVA : Davacı-karşı davalı, cezai şart alacağının ödetilmesine, davalı-karşı davacı ise kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, maddi tazminat, manevi tazminat ile izin ücreti, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, asıl davanın ve karşı davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı-karşı davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı Talebinin Özeti:
"Davacı-karşı davalı işveren vekili asıl davada, davalı işçinin 15/09/2006 tarihinde davacı şirkette denetçi ve iş geliştirme müdürü olarak çalışmaya başladığını, 2008 yılı Eylül ayında kalite yönetim temsilcisi ve belgelendirme müdürlüğüne terfi ettirildiğini, taraflar arasındaki iş ilişkisi devam ederken, davalı işçinin iş sözleşmesine ve yasalara aykırı bir şekilde davacı şirket ile aynı işle iştigal eden bir şirket kurduğunu, davacı şirketin rakibi olan başka bir şirket adına iş yaptığını, davalı işçinin bu şekilde iş akdinin 8 inci maddesinde düzenlenen rekabet yasağına aykırı davrandığını, iş akdinin bu nedenle haklı olarak feshedildiğini ileri sürerek, taraflar arasında imzalanan iş sözleşmesinin 8 inci maddesi uyarınca davalı işçinin en son brüt ücreti üzerinden hesaplanacak olan 12 aylık ücreti tutarında cezai şart alacağından 90.000 TL"nin faiziyle birlikte davalı işçiden tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı-karşı davacı işçi vekili karşı davada, iş sözleşmesinin işveren tarafından, işçinin rekabet yasağına aykırı davrandığı gerekçesiyle haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, manevi tazminat, izin ücreti, fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti, işveren tarafından iş çevresine fakslanan belge nedeniyle uğranılan zarara karşılık olmak üzere maddi tazminat alacaklarını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı-karşı davacı işçi vekili, iş akdinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini, fazla çalışma ve genel tatil ücretlerinin ödenmediğini, yıllık ücretli izinlerinin işveren tarafından kullandırılmadığını ve kullandırılmayan izin ücretlerinin ödenmediğini savunarak, asıl davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davacı-karşı davalı işveren vekili, davalı işçinin 15/09/2006 tarihinde davacı şirkette denetçi ve iş geliştirme müdürü olarak çalışmaya başladığını, 2008 yılı Eylül ayında kalite yönetim temsilcisi ve belgelendirme müdürlüğüne terfi ettirildiğini, taraflar arasındaki iş ilişkisi devam ederken, davalı işçinin iş sözleşmesine ve yasalara aykırı bir şekilde davacı şirket ile aynı işle iştigal eden bir şirket kurduğunu, davacı şirketin rakibi olan başka bir şirket adına iş yaptığını, davalı işçinin bu şekilde iş akdinin 8 inci maddesinde düzenlenen rekabet yasağına aykırı davrandığını, iş akdinin bu nedenle haklı olarak feshedildiğini, davacının fazla çalışma yapmadığını, genel tatil günlerinde çalışmadığını, davacının yıllık ücretli izinlerini kullandığını, kullanmadığı izin ücretlerinin de ödendiğini savunarak, karşı davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, işçinin taraflar arasında imzalanan iş sözleşmesinin 8 inci maddesinde düzenlenen rekabet yasağına aykırı hareketleri nedeniyle iş sözleşmesinin işveren tarafından haklı olarak feshedildiği bu nedenle işçinin kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanmadığı, yine iş sözleşmesinin 8 inci maddesi uyarınca işçinin işverene cezai şart ödemesi gerektiği, işçinin fazla çalışma yapmadığı, genel tatil günlerinde çalışmadığı, işçinin izin ücreti dışındaki diğer taleplerinin yerinde olmadığı gerekçesiyle, asıl ve karşı davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Bu bağlamda mahkemece, asıl davada 18.591,60 TL cezai şart alacağı, karşı davada ise 100 TL izin ücreti alacağı hüküm altına alınmıştır.
D) Temyiz:
Kararı davalı-karşı davacı işçi vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı-karşı davacı işçi vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, mahkemece hüküm altına alınan cezai şart alacağı miktarının doğru olup olmadığı ve bu bağlamda, mahkemece resen yapılan hesaplamanın denetime elverişli olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, işçinin açtığı karşı dava kapsamında işçilik alacakları hesaplanmış, ancak işveren tarafından talep edilen cezai şart alacağı konusunda bir hesaplama yapılmamıştır.
Yine raporda, işçinin aylık ücretinin net 4.900 TL, brüt 6.521,52 TL olduğu tespit edilmiştir.
Taraflar arasında imzalanan iş sözleşmesinin 8 inci maddesinde, işçinin rekabet yasağına aykırı davranması durumunda en son brüt ücreti üzerinden hesaplanacak olan 12 aylık ücretin cezai şart olarak işverene ödeneceği düzenlenmiştir.
Mahkemece kararın gerekçesinde, "Sonuç olarak yukarıda açıklanan nedenlerle asıl davanın Kısmen Kabulü ile, Borçlar Kanunu 161 maddesi uyarınca davacı tarafça 1 yıllık ücret karşılığı cezai şart talep edildiğinden mahkememizce bulunan 1 yıllık ücret karşılığı 92.958,00 TL den % 80 hakkaniyet indirimi uygulanmak suretiyle 18.591,6 TL cezai şart alacağının davalı / karşı davacıdan alınarak davacıya verilmesine..." denmek suretiyle, cezai şart alacağı konusunda resen bir hesaplama yapılmış ve 18.591,60 TL cezai şart alacağı hüküm altına alınmıştır.
Hüküm altına alınan cezai şart alacağının net miktar mı yoksa brüt miktar mı olduğu kararda belirtilmemiştir.
Mahkemece resen yapılan hesaplama sonucu bulunan 92.958 TL"nin ne şekilde hesaplandığı anlaşılamamıştır. Zira, yukarıda da belirtildiği gibi davacının aylık net ücreti 4.900 TL, brüt ücreti ise 6.521,52 TL"dir. Buna göre, cezai şart alacağı brüt ücret üzerinden hesaplandığında;
6.521,52 TL x 12 ay = 78.258,24 TL ve bu miktardan % 80 oranında indirim yapıldığında, 15.651,64 TL cezai şart alacağı bulunur.
Net miktar üzerinden hesaplandığında ise;
4.900 TL x 12 ay = 58.800 TL ve bu miktardan % 80 oranında indirim yapıldığında, 11.760 TL cezai şart alacağı bulunur.
Gerek davacının net ücreti üzerinden gerekse brüt ücreti üzerinden yukarıda yapılan hesaplamalar göstermektedir ki, mahkemece resen yapılan hesaplama hatalıdır. Hesaplamada esas alınan ücret miktarı kararda gösterilmediği için bu hatanın nereden kaynaklandığı tespit edilememiştir.
O halde, mahkemece cezai şart alacağının hesaplanması için bilirkişiden ek rapor aldırılmalıdır. Mahkemece ek rapor alınmasına gerek bulunmadığı, resen hesaplama yapılabileceği kararlaştırıldığında ise hesaplama yöntemi kararda açıkça gösterilmeli ki, hüküm altına alınan cezai şart alacağı miktarının doğru olup olmadığı Dairemizce denetlenebilsin. Maghkemece verilen kararın denetime elverişli olmadığı anlaşıldığından hükmün bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.