Hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/17894 Esas 2020/17969 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/17894
Karar No: 2020/17969
Karar Tarihi: 25.11.2020

Hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/17894 Esas 2020/17969 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, yapılan incelemede sanıklar hakkında hakaret suçlarından kurulan hükümle ilgili temyiz incelemesinde katılanın temyiz iddialarını yerinde görmediği için ceza verilmesine yer olmadığına karar vermiştir. Ancak diğer sanık hakkında hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hüküm bozulmuştur. 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiştir. TCK'nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu ancak hakaret suçu yönünden ise tehditle birlikte işlenmesi nedeniyle CMK'nın 253/3. maddesinde engel bulunduğu gözetilerek, hakaret suçu yönünden uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği belirtilmiştir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunduğu vurgulanmıştır.

4. Ceza Dairesi 2016/17894 E. , 2020/17969 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığı

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre temyiz başvurusunun hakaret suçlarından verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair hükümlere ilişkin olduğu belirlenerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1)Sanıklar ..., ..., ... hakkında hakaret suçlarından kurulan hükümlere ilişkin temyiz incelemesinde;
Eylemlere, yükletilen suçlara ve ceza verilmesine yer olmadığı kararına yönelik katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükme yönelik temyize gelince;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu ve tehdit suçundan sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi, hakaret suçu yönünden ise tehditle birlikte işlenmesi nedeniyle CMK"nın 253/3. maddesinde engel bulunduğu gözetilerek yeni düzenleme karşısında, hakaret suçu yönünden uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 25.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.