İftira - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/2828 Esas 2020/10566 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2828
Karar No: 2020/10566
Karar Tarihi: 27.02.2020

İftira - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2018/2828 Esas 2020/10566 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, birden fazla mağdura yönelik iftira suçu işlediği gerekçesiyle Asliye Ceza Mahkemesinde yargılandı. Mahkeme, zincirleme suç hükümlerine göre TCK’nın 43. maddesi gereğince cezasında artırım yapılması gerektiğinin gözetilmediği ve Sanığın adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının suç tarihi itibariyle yasal engel teşkil etmeyeceğinden bahisle, CMK’nın 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verdi. Mahkeme kararı, sanık müdafiinin sair temyiz itirazları reddedildi ancak bu karar, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. ve 326/son maddeleri gereğince ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla bozuldu. Kararda TCK’nın 43. maddesi, CMK’nın 231/6-a ve 8. maddeleri, CMK’nın 231. maddesi detaylı olarak açıklanmalıdır.

8. Ceza Dairesi 2018/2828 E. , 2020/10566 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İftira

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Bozmaya uyularak, yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Tek bir fiil ile birden fazla mağdura yönelik iftira suçunu işlediği anlaşılan sanığın cezasında, zincirleme suç hükümlerine göre TCK.nın 43. maddesi gereğince artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Sanığın adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı mahkumiyet hükmü niteliğinde olmayıp, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına CMK.nın 231/6-a ve 8. maddeleri uyarınca suç tarihi itibariyle yasal engel teşkil etmeyeceğinden, anılan hükmün (6-b) bendi uyarınca sanığın kişilik özellikleri ile duruşmalardaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususu tartışılarak karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren “Sanığın kasıtlı suçtan mahkumiyetinin bulunması nedeniyle sanık hakkında CMK.nın 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına” bahisle yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle, CMK.nın 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. ve 326/son maddeleri gereğince ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 27.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.