9. Ceza Dairesi Esas No: 2021/20797 Karar No: 2021/9523 Karar Tarihi: 01.12.2021
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/20797 Esas 2021/9523 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, suça sürüklenen çocuk ve sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve suça sürüklenen çocuğun kasten yaralama suçlarından mahkumiyet kararı verdi. Ancak, suça sürüklenen çocuk hakkında verilen adli para cezası kesin nitelikte olduğu için, bu kararın temyizi mümkün değildi. Sanık hakkında ise, suça sürüklenen çocuğun eylemi sırasında ne yaptığına dair yeterli delil toplanmadığı için, hükümler bozuldu. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise şunlar: 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde, 5237 sayılı TCK’nın 109/1. maddesi, 5237 sayılı TCK’nın 109/3-f maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.
9. Ceza Dairesi 2021/20797 E. , 2021/9523 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (suça sürüklenen çocuk ile sanık); kasten yaralama (suça sürüklenen çocuk) HÜKÜM : Suça sürüklenen çocuk ile sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve suça sürüklenen çocuğun ayrıca kasten yaralama suçlarından mahkumiyetlerine
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi. 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL"ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup suça sürüklenen çocuk hakkında kasten yaralama suçundan doğrudan verilen 1500 TL para cezasının miktar itibarıyla kesin olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından, suça sürüklenen çocuk müdafisinin anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca Reddiyle incelemenin diğer hükümlerle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü: Suça sürüklenen çocuk hakkında kurulan hükümlerin incelenmesinde; Koşulları oluştuğu halde suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK’nın 109/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezanın aynı Kanunun 109/3-f maddesi ile artırılmaması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, eleştiri dışında hükmedilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, suça sürüklenen çocuk müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, Sanık hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince; Suça sürüklenen çocuğun işlediği istismar eylemi sırasında sanığın evde bulunup bulunmadığı, ne zaman eve geldiği, evde ise olayı görüp görmediği, evin hangi bölümünde olduğu ve mağdureye yönelik bir eylemi olup olmadığı hususlarında mağdure ve sanık ile suça sürüklenen çocuğun huzura getirilerek yüzleştirilmesinin ardından toplanacak delillere sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hükümler kurulması, Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 01.12.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.