Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/13433 Esas 2017/1099 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 08/09/2015 tarih ve 2014/150-2015/448 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; 28/11/2013 tarihinde müvekkilinin davalı bankada bulunan hesabından 29.567,00 TL’nin dava dışı ..."ya kefil olduğundan bahisle çekildiğini, oysaki müvekkilinin kefili olduğu kredinin 2011 yılında kapandığını, müvekkilinin bunu bankaya bildirerek kefilliğinin sona ermesini talep ettiğini, ayrıca asıl borçlu ...’nın da kullandığı iddia edilen krediyi kullanmadığını, bu krediyi kimin kullandığının belirsiz olduğunu, ileri sürerek müvekkil hesabından çekilen 29.567,00 TL’nin faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacının müvekkili ile dava dışı ... arasında imzalanan genel ticari kredi sözleşmesine müştereken ve müteselsilen kefil olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; dava konusu kredi borcunun asıl borçlusunun ... olduğu ve davacının bu kredi ilişkisinde kefil olduğu, davaya konu edilen kredi borcunun 29/03/2012 tarihinde kullandırıldığı, ancak kredinin asıl borçlu olan ... dışında üçüncü bir kişiye kullandırıldığı, bu krediye ilişkin belgelerdeki imzanın asıl borçlu olan ..."ya ait olmadığının ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2013/607 esas sayılı dosyası ile tespit edildiği ve asıl borçlu ...’nın bu kredi ile borçlu olmadığının tespit edilmiş olduğu, bu nedenle borçtan kefilin sorumluluğunun da ortadan kalktığı gerekçesiyle davanın kabulü ile 29.567,00 TL’nin 28/11/2013 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.514,72 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 27.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.