Çocuğun basit cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/1320 Esas 2016/356 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya,toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın tekerrüre esas adli sicil kaydı bulunduğu halde hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması,
Hükümden sonra Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Oluş ve dosya kapsamına göre, sanığın cinsel istismar suçunu işlediği süreyle sınırlı şekilde katılanı alıkoyması eyleminde ayrıca kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun kanuni unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, müsnet suçtan beraatine karar verilmesi yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.01.2016 tarihinde çocuğun basit cinsel istismarı suçu yönünden değişik gerekçeyle oybirliğiyle karar verildi.

KARŞI OY

Mağdurun sadece bir kez gördüğünü ve tanıştıktan sonra bir daha görmediğini iddia ettiği sanığın telefonla kendisine ulaşması üzerine, telefonla yaptığı öneriyi kabul ederek sanıkla buluşup sanığın evine daveti üzerine sanığın davetini kabul ederek rızasıyla evine gitmesinden sonra sanığın istismarda bulunduğunu beyan ettiği, ancak mağdurun hangi nedenle şüphelendiğini söylediği, kendisinden 23 yaş büyük birinin ev davetini kabul ettiğini açıklayamadığı, eve ne için gittiğinden hiç bir şekilde söz etmediği, dolayısıyla mağdurun olayı eksik ya da tevilli anlattığı bu nedenlerle mağdur beyanı üzerinde şüphe bulunduğu olayın oluşumuna dair mağdur beyanından başka delil bulunmadığı, tanık beyanının mağdurun sanığın evinden ayrılmasından sonraki olaylara ilişkin olduğu ve olayın oluş şekline dair delil sayılamayacağı düşüncesiyle cinsel istismar suçundan sanığın delil yetersizliğinden beraatine karar verilmesi gerektiği kanaatindeyim.