Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12046 Esas 2020/2187 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12046
Karar No: 2020/2187
Karar Tarihi: 10.02.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12046 Esas 2020/2187 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık bir hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Mahkeme, sanığın suçun asıl faili olduğunu ve yardım etme niteliği taşıyan bir eylemde bulunmadığını belirtmiştir. Ancak sanığa TCK'nın 39/1. maddesi gereğince indirim yapılmıştır. Ayrıca, sanığın adli sicil kaydında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair ilam olmasına rağmen suç tarihi itibariyle engel sabıka olmadığı ve tayin edilen cezanın ertelendiği belirtilmiştir. Ancak hükmün açıklanmasının geri bırakılması koşullarının gözetilmediği için bu kararın yanlış olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, başka bir suçtan hükümlü olan sanığın duruşmadan bağışık tutulmak isteyip istemediği sorulmadan ve bu hususta bir karar alınmadan hüküm verilmesi, savunma hakkının kısıtlanması anlamına geldiği için hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 37. maddesi (yardım etme), 39/1. maddesi (indirim) ve 53. maddesi (hak yoksunlukları); CMK'nın 231. maddesi (hükmün açıklanmasının geri bırakılması) ve 196. maddesi (savunma hakkı) belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/12046 E. , 2020/2187 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Oluşa ve dosya kapsamına göre sanık ...’ın müştekinin cebinden suça konu telefonu çaldığı sırada sanık ...’in gözcülük yapması şeklindeki eyleminin yardım etme niteliğinde olmadığı, sanığın suçun asıl faili olup TCK’nın 37. maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerekirken TCK"nın 39/1. maddesi gereğince indirim yapılarak eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
1- Sanık ...’nın adli sicil kaydında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair ilamı bulunsa da suç tarihi itibariyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel sabıka olmadığı, giderilmesi gerekli somut (maddi) bir zararın bulunmadığı, 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinin 6 fıkrasının (b) bendinde yer alan ölçütün değerlendirilmek suretiyle sanığın tekrar suç işlemeyeceği yolunda kanaate ulaşılarak tayin edilen cezanın ertelendiği, erteleme müessesesinden daha lehe olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması koşullarının da anılan nedenlerle oluştuğu gözetilmeden, sanığın “Yasal koşullar oluşmadığından CMK"nun 231/5 maddesinin uygulanmasına yer olmadığına” şeklindeki dosya içeriğine uygun olmayan gerekçe ile sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2-Hüküm tarihinde farklı yargı çevresi olan Silivri 2 Nolu L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olduğu anlaşılan sanık ...’e, duruşmadan bağışık tutulmak isteyip istemediği sorulmadan ve bu hususta bir karar alınmadan, hükmün açıklandığı 14/10/2015 tarihli duruşmada hazır edilmeyerek hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle, 5271 sayılı CMK"nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sanık ... açısından diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin, bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 10/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.