Bilişim sistemine aykırı müdahale suretiyle haksız çıkar sağlama - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/4563 Esas 2017/2963 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bilişim sistemine aykırı müdahale suretiyle haksız çıkar sağlama
HÜKÜM : Mahkumiyet

I) Sanığın, katılan ..."ın Yapı Kredi Bankası Uşak Şubesindeki hesabına, internet bankacılığı şifresini kırmak suretiyle erişerek hesabındaki parayı haklarındaki beraat ve ret hükümleri temyize konu olmayan ... ve ..."ın hesabına havale ettiğinden bahisle bilişim sistemine hukuka aykırı müdahale suretiyle haksız çıkar sağlama suçundan cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında; sanığın, interneti fazla kullanmadığını, internet üzerinden havale yapmayı da bilmediğini, İP numarasının hacker tabir edilen korsan şahıslarca kullanılmış olabileceğini savunarak yüklenen suçu kabul etmemesi, sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde, sanığın aynı eylem nedeniyle Sakarya 3. Asliye Ceza mahkemesinde de yargılandığını, bilgisayarının hard diskinin bilirkişi tarafından incelendiğini ve suça konu işleme rastlanmaması nedeniyle beraat ettiğini beyan etmesi karşısında; temyiz dilekçesine eklenen Sakarya 3. Asliye Ceza mahkemesinin 26.10.2010 tarih 2009/62 Esas, 2010/753 Karar sayılı dava dosyasının celbedilerek sanık hakkında mükerrer dava bulunup bulunmadığı,yapılan bilirkişi incelemesinin niteliği de saptandıktan sonra sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken eksik inceleme ile mahkumiyet kararı verilmesi, II)Kabule göre ise;
a)Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 17.11.2009 gün ve 2009/193 Esas, 2009/268 Karar sayılı ilamında ayrıntıları belirtildiği üzere, sanığın eyleminin suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nın 142/2-e madde ve bendinde düzenlenen "bilişim yoluyla hırsızlık" suçunu oluşturacağının gözetilmemesi,
b)Sanık hakkında TCK"nın 244/4. maddesi uygulanırken hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde, gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak tayini suretiyle çelişkiye neden olunması,
c)5237 sayılı TCK"nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş; sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.