
Esas No: 2021/21419
Karar No: 2022/5198
Karar Tarihi: 01.06.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/21419 Esas 2022/5198 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2021/21419 E. , 2022/5198 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan mağdur vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Katılan mağdure vekilinin 24.12.2019 tarihinde yüzüne karşı tefhim edilen hükmü CMUK'nın 310/1. maddesinde düzenlenip tefhimden işlemeye başlayan bir haftalık kanuni süresinden sonra verdiği 03.01.2020 tarihli dilekçe ile temyiz ettiği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Suça sürüklenen çocuk ve müdafisinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 04.04.2017 gün ve 2014/13-518 Esas, 2017/2018 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere suç tarihinde on iki-on beş yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuk hakkında 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 35 ve anılan Kanunun uygulanmasına dair yönetmeliğin 20/2-3. maddeleri gereğince sosyal inceleme raporu aldırılmasının zorunlu olduğu nazara alınmadan eksik araştırma ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
Suç tarihinde on sekiz yaşından küçük olan suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53/4. maddesi nazara alınmaksızın aynı maddenin birinci fıkrasının uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk ve müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.