2863 sayılı Kanuna aykırılık - mühür bozma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/12357 Esas 2019/9705 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık, mühür bozma
Hüküm : 1-2863 sayılı Kanunun 65/1, TCK’nın 62/1, 52/2, 53/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet
2-TCK’nın 203, 62/1, 52/2, CMK’nın 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması

2863 sayılı Kanuna aykırılık ve mühür bozma suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Mühür bozma suçuna ilişkin mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi bulunduğu, aynı Kanunun 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda mercide yanılmanın başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağı nazara alınarak, katılan vekilinin temyiz isteminin itiraz mahiyetinde değerlendirilmesi suretiyle, CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca gereği merciince yapılmak üzere dosyanın incelenmeksizin mahkemesine iadesinin temini için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2-2863 sayılı Kanuna aykırılık suçuna ilişkin mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde ise;
T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın, 3. derece doğal sit alanı içerisindeki taşınmaz üzerine izin almaksızın yaptığı inşaatının ilk olarak kolluk ekipleri tarafından 19/02/2014 tarihinde tespit edildiği, 25/02/2014 tarihli yapı tatil zaptı ile de bahse konu izinsiz inşaatın mühürlendiği, daha sonra kolluk kuvvetlerince tanzim edilen 07/04/2014 tarihli tutanak ile mühürleme işleminin ardından inşaata devam edildiğinin, inşaatın bittiğinin ve mührün bulunamadığının belirlendiği anlaşılmakla; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeksizin eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, mahkumiyet kararının yasal olmadığına, hakkında erteleme hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 02/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.