17. Ceza Dairesi Esas No: 2015/28485 Karar No: 2018/320 Karar Tarihi: 11.01.2018
Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/28485 Esas 2018/320 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından sanık hakkında verilen hükümlerin temyiz edilmesi sonucunda, konut dokunulmazlığının ihlali suçunun uzlaşmaya tabi olmadığına karar vererek, uzlaşma yoluyla düşürme kararı verilemeyeceğini belirtmiştir. Mala zarar verme suçundan verilen hüküm temyiz edilemeyeceği için reddedilmiş, hırsızlık suçundan verilen hüküm ise Anayasa Mahkemesi'nin kararı ile ilgili olmadığı için onanmıştır. Kanunlar ise, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un eklenen geçici 2. maddesi ve TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendidir.
17. Ceza Dairesi 2015/28485 E. , 2018/320 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Suç tarihi itibariyle konut dokunulmazlığının ihlali suçunun uzlaşmaya tabi olmadığının anlaşılması karşısında; uzlaşma hükümlerinin uygulanması suretiyle düşme kararı verilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. I-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde; Doğrudan tayin edilen adli para cezasının miktarı itibarıyla hüküm tarihinde yürürlükte bulunan ve 14.04.2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a 6217 sayılı Yasa ile eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup, temyizi olanaklı bulunmadığından, sanık ..."nın temyiz isteminin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde; Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamış, hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, CMK"nun 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarda açıklanan terkin miktarından az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ..."nın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 11.01.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.