Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2012/12324 Esas 2015/1140 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/12324
Karar No: 2015/1140
Karar Tarihi: 19.01.2015

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2012/12324 Esas 2015/1140 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Dosya incelendikten sonra, suçun sanıklar tarafından işlendiği ve hükümde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Ancak, suçu birlikte işleyen sanıkların yargılama giderlerinin ayrı ayrı değil de mütesaviyen alınması, CMK'nın 326/2. maddesine aykırı olduğu için hüküm kısmen bozulmuş ve sanıkların yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları kararı verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 150. maddesi: \"Bir suçu birden fazla kişiyle birlikte işleyenler, ayrı ayrı cezalandırılır.\"
- TCK'nın 106. maddesi: \"Yağma suçunun cezası, kırk günden az olamaz.\"
- CMK'nın 326/2. maddesi: \"Teşebbüs hallerinde ve yargılamanın daha zorluğunu artıran hallerde ayrı ayrı alınacak yargılama giderleri mütesaviyen alınabilir.\"
- 5320 sayılı Yasa
- 1412 sayılı CMUK’nın 322.maddesi: \"Yargılama giderleri, davanın taraflarından biri veya her ikisi tarafından müteselsilen ödenir.\"

6. Ceza Dairesi 2012/12324 E. , 2015/1140 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanıklar hakkında tehdit suçundan kamu davası açıldığı, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından eylemin yağma suçunu oluşturacağından bahisle görevsizlik kararı verildiği, Ağır Ceza Mahkemesinde sanık ..."in zorunlu savunmanının olduğu 03.03.2008 tarihli oturumda görevsizlik kararı ve eklerinin okunduğu; sanığın savunmasının alındığı 09.06.2008 tarihli oturumda ise, sanığa isnat edilen suçun anlatıldığı, sanığın zorunlu savunmanının olduğu 27.03.2009 tarihli oturumda Cumhuriyet Savcısının, sanıkların TCK"nın 150. maddesi delaletiyle aynı Yasanın 106. maddesinden cezalandırılması yönünden mütalaa verdiği, hiçbir aşamada da savunma hakkının kısıtlandığı yönünde herhangi bir itirazın olmadığının anlaşılması karşısında, sanık Müslüm yönünden tebliğnamedeki bozma isteyen düşünce benimsenmemiştir.
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin, “ayrı ayrı” yerine, “mütesaviyen” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2.maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme kısmen aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin bölüm çıkartılarak yerine, “Sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmalarına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.