Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/3446 Esas 2020/340 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR

Taraflar arasında görülen davada...1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi"nce verilen 28/04/2015 gün ve 2010/251-2015/77 sayılı kararı onayan Daire"nin 09/04/2018 gün ve 2016/9807-2018/2519 sayılı kararı aleyhinde taraf vekilleri tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili asıl davada, davalı şirket adına tescilli 2008/05698 sayılı Endüstriyel Tasarım Tescil Belgesinin yenilik ve ayırt edicilik unsurlarını taşımadığını ileri sürerek anılan tasarımın hükümsüzlüğünü, birleşen davada ise müvekkilinin ticari faaliyetinin davalıya ait tasarıma tecavüz oluşturmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, asıl ve birleşen davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, asıl ve birleşen davanın kabulüne, 2008/05698 sayılı tasarımın hükümsüzlüğüne, davacının ticari faaliyetlerinin hükümsüz sayılan tasarıma tecavüz eylemi oluşturmadığının tespitine dair verilen kararın asıl ve birleşen davanın davalısı vekili ile katılma yoluyla asıl davanın davacısı vekilince temyiz edilmesi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Taraf vekilleri, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
1-Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında berlirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre HUMK 440 maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen asıl ve birleşen dosya davalısı vekilinin tüm karar düzeltme istemlerinin reddi gerekmiştir.
2-Asıl dosyada davacı vekilinin karar düzeltme itirazlarının incelenmesine gelince; 6100 sayılı HMK"nın 326/1. maddesi uyarınca Kanunda yazılı haller dışında, yargılama giderlerinin, aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verilir. Mahkemenin 11.05.2011 tarihli ara kararı uyarınca davacı vekili tarafından 1.500.- TL tutarındaki bilirkişi masrafı 05.08.2011 tarihli tahsilat makbuzu ile mahkeme veznesine yatırılmış, bilirkişi raporunun ibrazından sonra bu tutar 19.12.2011 ve 22.12.2011 tarihli reddiyat makbuzları ile bilirkişilere ödenmiştir. Mahkemece, asıl ve birleşen davaların kabulüne karar verildiğine göre davacı vekili tarafından yatırılan bu tutarın da
davalıdan tahsiline karar verilmesi gerekirken davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilen yargılama giderleri arasında gösterilmemesi doğru değilse de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden asıl davada davacı vekilinin karar düzeltme itirazının kabulü ile hükmün asıl davada davacı yararına düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) no"lu bentte açıklanan nedenlerle asıl ve birleşen davada davalı vekilinin tüm karar düzeltme istemlerinin REDDİNE, (2) no"lu bentte açıklanan nedenle asıl davada davacı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile, Dairemizin 09.04.2018 gün 2016/9807 E.- 2018/2519 K. sayılı onama ilamının kaldırılarak, yerel mahkeme kararın 1 nolu bendinin 4. paragrafında yer alan “Adli Tıp Kurumuna dosya gönderme mas.” ibaresinden sonra gelmek üzere “1.500.- TL bilirkişi ücreti” ibaresinin eklenmesine, aynı paragraftaki “224,30 TL” ibaresinin çıkarılarak yerine “1.724,30 TL” ibaresinin yazılmasına, mahkeme kararının DÜZELTİLMİŞ BU HALİYLE ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 151,80 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 954,90 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen asıl ve birleşen davada davalıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, ödediği temyiz peşin, temyiz ilam ve karar düzeltme harcının karar düzeltme isteyen asıl ve birleşen davada davacıya iadesine, 14/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.