Davacı ... ile davalılar 1-... 2-... 3-...-... Yapı Kooperatifi arasındaki davadan dolayı ...2. Asliye Hukuk Hakimliğince verilen 15.03.2016 gün ve 2016/147 E.-2016/249 K. sayılı hükmü bozan 23. Hukuk Dairesinin 21.02.2019 gün ve 2016/4647 E.-2019/651 K. sayılı ilamı aleyhinde davalılar vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
K A R A R -
Karar düzeltme talebinin kural olarak temyiz incelemesini yapan Yargıtay Hukuk Dairesince incelenmesi gerekmekte ise de; Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nun 09.02.2018 gün 2018/1 sayılı işbölümü kararı ile arsa payı karşılığı inşaat yapım sözleşmesinden kaynaklanan ve 01.07.2016 tarihinden sonra temyiz ya da karar düzeltme talepli olarak Yargıtay"a gelen dosyalardaki temyiz ya da karar düzeltme taleplerini incelemek görevi Yargıtay 15. Hukuk Dairesi"ne verildiğinden karar düzeltme talebi Dairemizce incelenmiştir.Dava, kat karşılığı inşaat sözleşmesinden kaynaklanan gecikme tazminatı ve ifa yerine geçen müspet zararın tazmini istemine ilişkin olup, yerel mahkemece yapılan yargılama neticesinde, gecikme tazminatının reddine, müspet zarar alacağının kısmen kabulüne dair verilen hüküm, davacı vekilince temyiz edilmiş, temyiz edilen karar Yargıtay 23. Hukuk Dairesi’nin 21.02.2019 tarihli kararı ile bozulmuş, bozma kararına karşı davalılar vekilince karar düzeltme isteminde bulunulmuştur. Davacı vekili, müvekkili ile davalılardan Selahattin ve Kenan ile yapılan 13.06.2001 tarihli kat karşılığı inşaat sözleşmesi gereğince müvekkiline verilmesi gereken daire ve dükkanın teslim edilmediğini, teslim edilmesinin de mümkün olmadığını, sözleşmeye göre daire ve dükkanın teslim tarihi olan 05.12.2006 tarihinden 10.05.2010 tarihine kadar olan kiranın ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2010/286 Esas, 2012/46 Karar sayılı ilamı ile tahsiline karar verildiğini ileri sürerek iş bu dava ile de, 10.05.2010 tarihinden dava tarihine kadar daire ve dükkanlar için fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 1.500,00 TL kira ve 1.500,00 TL teslim edilmeyen daire ve dükkanlar için rayiç bedeli davalılardan tahsilini talep ve dava etmiş, 13.11.2013 tarihli ıslah dilekçesi ile talebini 18.736,00 TL kira ve 183.564,00 TL rayiç bedel olarak ıslah etmiştir.
Davalılar vekili, talebin zamanaşımına uğradığını, aksinin kabulü halinde ise, davalı yüklenicinin temerrüde düştüğü 2006 yılındaki rayiç bedelin göz önüne alınması gerektiğini, hem kira hem de rayiç bedelin istenemeyeceğini savunarak davanın reddini savunmuştur. Yerel mahkemece verilen 2013/1 Esas, 2013/817 Karar, 10.12.2013 günlü 18.736,00 TL kira alacağı ve 183.564,00 TL daire ve dükkan alacağı olmak üzere toplam 202.300,60 TL bakımından 3.000,00 TL’nin dava tarihi olan 02.01.2013 tarihinden, 199.300,60 TL’nin ıslah tarihi 13.11.2013’den itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsiline ilişkin ilk hüküm davalılar vekilince temyiz edilmiştir. Temyiz edilen ilk hüküm, Yargıtay 23. Hukuk Dairesi"nin 2014/7439 Esas, 2014/6931 Karar, 04.11.2014 günlü kararı ile ifa yerine geçen müspet zararın tahsilinin istemi ile birlikte gecikme tazminatı isteminin mümkün olmadığı, gecikme tazminatı talebinin reddi gerekirken kabulünün doğru olmadığı gerekçesi ile bozulmuş, bozma kararına karşı taraf vekillerince karar düzeltme isteminde bulunulmuştur. Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/2153 Esas, 2015/8490 Karar, 25.12.2015 günlü kararında, davacıya ait bir daire ve bir dükkan bedeli toplamının teslim tarihi olan 05.12.2006 yılı fiyatları ile, 59.674,00 TL dava tarihi olan 2013 yılı fiyatlarıyla ise 123.890,00 TL olarak hesaplandığını, mahkemece bu iki bedelin toplamı olan 183.564,00 TL üzerinden her iki yıla ait bedeller toplanarak mükerrer hesap yapıldığı, işin teslim tarihi 05.12.2006 olduğundan 2006 yılı sonu serbest piyasa rayiçlerine göre 28.10.2013 günlü bilirkişi raporunda davacıya ait bağımsız bölümlerin değerinin 59.674,00 TL olduğu dikkate alınarak bu bedelin tahsiline karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle davalılar vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile hükmün bu nedenle de bozulduğu belirtilmiştir.
Yerel mahkemece, bozma ilamına uyulması sureti ile, davacının ecrimisil talebinin reddine, davacının daire ve dükkan bedeline ilişkin talebinin kısmen kabulüne, 59.674,00 TL"nin 1.500,00 TL"sinin dava tarihi 02.01.2013, 58.174,00 TL"sinin ıslah tarihi olan 13.11.2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş, karar davacı vekilince temyiz edilmiştir. Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/4647 Esas, 2019/651 Karar, 21.02.2019 günlü bozma kararı ile, davanın kısmen kabulüne dair verilen hükümde, faizin sözleşmenin ifa edilmesi gereken tarih itibarı ile yürütülmesi gerektiği, ancak davacının dava dilekçesinde dava tarihinden itibaren faiz talebinde bulunduğu ve faizin dava tarihinden itibaren verilmesi gerektiği, bu nedenle talebin ıslah edilen kısmı bakımından ıslah tarihinden itibaren faiz verilmesinin hatalı olduğu belirtilerek bozma yapılmıştır. Her ne kadar Yargıtay 23. Hukuk Dairesi’nin 21.02.2019 günlü bozma ilamında TBK 125/2 maddesi dikkate alınarak hüküm altına alınan alacağın tamamına dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekçesi ile bozulmuş ise de, daha yerel mahkemece verilen 2013/1 Esas, 2013/817 Karar, 10.12.2013 günlü ilk hükümde, dava edilen kısıma dava tarihi, ıslah edilen kısma ıslah tarihinden itibaren faiz yürütülmesi hüküm altına alındığı, faize ilişkin kararın Yargıtay 23. Hukuk Dairesi’nin 04.11.2014 tarihli bozma ve 25.12.2015 tarihli karar düzeltme kararının dışında kalarak kesinleştiği ve davalılar lehine usuli müktesep hak oluştuğu anlaşıldığından, davalıların bu yöndeki karar düzeltme istemlerinin kabulü ile, Yargıtay 23. Hukuk Dairesi’nin 2016/4647 Esas, 2019/651 Karar, 21.02.2019 günlü bozma ilamının kaldırılarak usul ve yasaya uygun olan yerel mahkeme kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile, Yargıtay 23. Hukuk Dairesi’nin 2016/4647 Esas, 2019/651 Karar, 21.02.2019 günlü bozma ilamının kaldırılarak usul ve yasaya uygun yerel mahkeme kararının
ONANMASINA, ödediği karar düzeltme peşin harcının istek halinde karar düzeltme isteyen davalılara geri verilmesine, fazla alınan temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 24.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.