12. Ceza Dairesi 2019/3155 E. , 2019/9696 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62/1, 53, 58/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın suç kastının olmadığına, pişman olduğuna, yoruma dayalı iyi kanaat oluşmadığı gerekçesiyle cezalandırıldığına, yargılamadan kaçmadığı halde suç işlemeyeceğine dair kanaat oluşmadığı gerekçesiyle TCK"nın 51. maddesinin uygulanmamasına, CMK"nın 231. maddesinin yanlış değerlendirildiğine, lehine hükümlerin uygulanmamasına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanığın sabıkasında bulunan Kemalpaşa 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/1107 esas 2011/208 sayılı kararı ile verilen 24.06.2011 kesinleşme tarihli ertelenmiş ve 1 yıl 15 gün denetim süresi belirlenmiş 1 yıl 15 gün hapis cezasının, sanığın atılı suçu TCK"nın 58/2-b maddesinde öngörülen 3 yıllık süreden sonra işlemesi karşısında tekerrüre esas olamayacağının gözetilmeden sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması,
2-Sanığın adli sicil kaydındaki Kemalpaşa Asliye Ceza Mahkemesinin, 2007/834 Esas- 2009/224 karar sayılı ve 06.11.2012 kesinleşme, 04/11/2013 yerine getirme tarihli, TCK"nın 86/1, 87/3, 39/2-c, 62, 50/1-a, 52/4 maddeleri gereğince sanığın 3240.00 TL adli para cezası ile mahkumiyetine ilişkin ilamın tekerrüre esas alınmasının gerekmesinde zorunluluk bulunması;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının dördüncü bendi hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın adli sicil kaydında bulunan, Kemalpaşa Asliye Ceza Mahkemesine ait 24.03.2009 tarih, 2007/834 Esas, 2009/224 Karar sayılı, TCK’nın 86/1, 87/3, 39/2-c, 62, 50/1-a. maddeleri gereği verilen ve 06.11.2012 tarihinde kesinleşen 3240 TL adli para cezası mahkumiyetine ilişkin ilam tekerrüre esas olup, sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının, 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 01.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
