Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK 231/11. maddesi gereğince hükmün açıklanmasıyla TCK’nın 89/1, 22/3, 89/2-e, 62/1, 51/1-3, 51/8. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılama sonunda, 18.04.2007 tarihli karar ile sanığın mahkumiyetine hükmedildiği, sanığın temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 19.07.2011 tarihli ve 2009/8113 Esas, 2011/6547 Karar sayılı ilamı ile 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğundan hükmün bozulduğu, bozma ilamına uyan mahkemece 23.11.2011 tarihli karar ile sanığın, TCK"nın 89/1,22/3,89/2-e, 62/1 maddeleri gereğince 5 ay hapis ve TCK’nın 170/1-c, 62/1. maddeleri gereğince 5 ay hapis ve 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddeleri uyarınca sanık hakkındaki hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, anılan kararın itiraz edilmeden 22.12.2011 tarihinde kesinleştiği ve belirtilen tarih itibariyle beş yıllık denetim süresi başladığından, 5271 sayılı CMK"nın 231/8. maddesi uyarınca dava zamanaşımının durduğu, daha sonra sanığın, 24.04.2013 tarihinde “hakaret” suçunu işlediği sabit kabul edilerek, Mersin Sulh Ceza Mahkemesinin 21.11.2013 tarihli ilamı ile mahkumiyetine hükmedildiği, anılan mahkumiyet hükmünün 11.12.2013 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı CMK’nın 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Mersin 6.Asliye Ceza Mahkemesinin 15.10.2014 tarihli 2014/426 Esas 2014/632 sayılı kararının Yargıtay 8.Ceza Dairesinin 17.04.2017 tarihli ve 2016/12594 Esas, 2017/4270 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK’nın 44. maddesi kapsamında düzenlenen fikri içtima kuralı uyarınca en ağır cezayı gerektiren fiilden hüküm kurulması, buna göre de sadece taksirle bir kişinin yaralanmasına sebebiyet verme suçundan dolayı cezalandırılması gerektiğinin ve sanık hakkında açıklanması geri bırakılan hükümde herhangi değişiklik yapılmadan, hükmün ilk şekliyle açıklanması gerektiğinin gözetilmemesi gerekçeleriyle bozulduğu, bozma ilamı üzerine Mersin 6.Asliye Ceza Mahkemesinin 23.06.2017 tarihli 2017/410 esas 2017/413 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi:
Sanığa isnat edilen ve daha ağır bir suçu oluşturma ihtimali bulunmayan eylem 5237 sayılı TCK’nın 89/1. maddesinde yaptırıma bağlanmış olup, anılan suç aynı Kanunun 66/1-e. maddesi gereğince 8 yıllık zamanaşımına tabidir. Kesen nedenlerin varlığı halinde süre yeniden işlemekte ise de, bu süre TCK"nın 67/4. maddesi uyarınca en fazla yarı oranında uzayacağından, suç tarihi olan 29/04/2006 tarihinden itibaren 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık zamanaşımı inceleme tarihinden önce gerçekleşmiş olmakla, bozma ilamına uyularak kurulan hükümlerin gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 67/4. ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince kamu davasının DÜŞMESİNE; 01.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.