Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/3256 Esas 2016/10653 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 02/12/2015
NUMARASI : 2014/594-2015/938

Taraflar arasındaki tazminat-alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı asıl davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karşı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı-karşı davalı ve davalı-karşı davacı vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında 14.02.2006 tarihli bayilik sözleşmesi imzalandığını ve davalının sözleşmeyi 5 yıllık süresi dolmadan feshettiğini, feshin haksız olduğunu, uğranılan zararlara karşılık fazlaya ilişkin hakları saklı kalarak 10.000,00 TL"nin tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, 14.02.2006 tarihli olduğu iddia edilen sözleşmedeki imzanın müvekkili şirketin temsilcisine ait olmadığını, davacı ile aralarındaki akdin 2004 tarihli olup 5 yıllık süre sonunda kendiliğinden sona erdiğini beyan ederek, davanın reddini istemiş, karşı davası ile haksız yere paraya çevrilen teminat mektubu bedeli 32.000,00 TL"nin tahsilini ve 5.000,00 TL manevi tazminat verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, her ne kadar taraflar arasında imzalanan 26.11.2004 tarihli sözleşmenin 5 yıllık süre sonunda sona erdiği anlaşılmış ise de davalı şirket yetkilisinin imzasını taşımayan 14.02.2006 tarihli sözleşmeye göre, mal alımına devam edilmesinin akde icazet anlamına geldiği gerekçesi ile haksız fesih nedeniyle davacının asıl davasının taleple bağlı kalınarak kısmen kabulüne, karşı davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı-karşı davalı ve davalı-karşı davacı vekillerince temyiz edilmiştir.
Davacı taraf dava dilekçesinde açıkça 14.02.2006 tarihli sözleşmeden dolayı kar kaybı ve cezai şart talebinde bulunmuştur. Mahkemenin de kabulünde olduğu üzere anılan sözleşmede davalı şirketi temsile yetkili imza bulunmamaktadır. Bu durumda sözleşme hükümlerinin davalıyı bağladığından ve geçerli olduğundan söz edilemez. Diğer yandan imzası kabul edilen 26.11.2004 tarihli sözleşme ise 5 yıllık süre sonunda 26.11.2009 tarihinde sona ermiştir. Bu tarihten sonra ticari ilişkinin devam ediyor olması imzası geçersiz olan 2006 tarihli sözleşmeye icazet anlamına da gelmez. Bu durumda mahkemece asıl davanın reddi, karşı davacının taleplerinin incelenmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsizdir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davalı-karşı davacı yararına BOZULMASINA, peşin harçların istek halinde iadesine, 14/06/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.