Kasten yaralama - tehdit - hakaret - mala zarar verme - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/18464 Esas 2020/17930 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/18464
Karar No: 2020/17930
Karar Tarihi: 24.11.2020

Kasten yaralama - tehdit - hakaret - mala zarar verme - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2017/18464 Esas 2020/17930 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık hakkında kasten yaralama, tehdit, hakaret ve mala zarar verme suçlamalarıyla açılan davanın sonucunda hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve beraat kararı verildi. Katılanın vekalet ücreti talebine yönelik temyiz isteği reddedildi ve sanık hakkında verilen beraat kararlarına itiraz edilmedi. TCK'nın 106/1-1. maddesi kapsamındaki tehdit, TCK'nın 125. maddesi kapsamındaki hakaret ve TCK'nın 151. maddesi kapsamındaki mala zarar verme suçları için öngörülen cezaların üst sınırına göre aynı kanunun 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık olağan dava zamanaşımının, sorgu tarihi olan 29.06.2012 tarihinden inceleme tarihine kadar gerçekleştiği belirtilerek, hükümlerin bozulması ve kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle düşmesi kararı verildi. Kanun maddeleri: TCK 106/1-1, TCK 125, TCK 151, TCK 66/1-e, 5271 sayılı CMK'nın 231/12 ve 223/8.

4. Ceza Dairesi 2017/18464 E. , 2020/17930 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit, hakaret, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, beraat

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, katılan ... vekilinin, sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararı yalnızca vekalet ücreti yönünden temyiz ettiği belirlenerek, dosya görüşüldü:
A-Katılan ... vekilinin, sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar nedeniyle vekalet ücreti talebine yönelik temyiz isteğinde bulunmasına karşın, 5271 sayılı CMK"nın 231/12. madde ve fıkrası uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının itiraza tabi olduğu, hükmün açıklanmasının geri bırakılması karalarının vekelat ücreti tayinine ilişkin kararları da kapsayacağı, kararın temyizinin olanaklı bulunmadığı, karara karşı yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu anlaşıldığından, katılan ... vekilinin vekalet ücretine ilişkin temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,B-Sanık hakkında mala zarar verme, tehdit ve hakaret suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik temyize gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanık ..."ın eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK’nın 106/1-1. maddesi kapsamındaki tehdit, TCK"nın 125. maddesi kapsamındaki hakaret ve TCK"nın 151. maddesi kapsamındaki mala zarar verme suçları için öngörülen cezaların üst sınırına göre aynı Kanunun 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık olağan dava zamanaşımının, sorgu tarihi olan 29.06.2012 tarihinden itibaren inceleme tarihine kadar gerçekleştiğinin anlaşılması,

Bozmayı gerektirmiş, katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, tebliğnameye kısmen uygun olarak, başkaca yönleri incelenmeyen hükümlerin, açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 24.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

LG