Esas No: 2021/2988
Karar No: 2022/5257
Karar Tarihi: 01.06.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/2988 Esas 2022/5257 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Karar, bir kişinin çocuğu cinsel istismar etmesi ve kişiye hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet kararı verildiği bir davaya ilişkindir. Temyize konu olan kararda, sanığın mağdurun yaşı hakkında yalan beyanda bulunduğu savunmalarının, tüm dosya içeriği ile birlikte değerlendirilmediği ve hata hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmadan karar verildiği belirtilmektedir. Bu nedenle, mahkumiyet kararı eksik gerekçe ile verilmiştir ve karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 30. maddesi: \"Hata halinde kusur aranmaz.\"
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 230. maddesi: \"Kararın gerekçesi açıklanır.\"
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: \"Mahkeme kararları kesindir.\"
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi: \"Yargılama sonunda, mahkemece verilmiş olan bütün kararlar son kararda birleştirilir.\"
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın aşamalarda mağdurenin kendisine on altı yaşında olduğunu söylediğine dair savunmaları, mağdure ifadeleri ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, olayda 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışıldıktan sonra karar verilmesi gerekirken bu konuda herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükümleri kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 230. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 01.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
