Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/10382 Esas 2015/7766 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 15/06/2010 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 06/03/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kişilik haklarına saldırı nedeni ile manevi tazminat ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin bir bölümü kabul edilmiş; karar, davalı tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı, davalı ile 1980 yılında evlendiklerini, Hollanda"da yaşadıklarını, Hollanda Mahkemesi Medeni Hukuk Bölümü"nün 21/01/2009 tarihli kararı ile boşandıklarını, söz konusu ilamın Aile Mahkemesi"nin 22/02/2010 günlü kararı ile tenfiz edildiğini, davalının evlilikleri içinde birçok kez kendisini aldattığını iddia ederek Türk Medeni Kanunu"nun 174. maddesi uyarınca 30.000 TL manevi tazminat ödetilmesini istemiştir.
Davalı, usul yönden davanın zamanaşımına uğradığını, esas yönden ise davacı ile Hollanda mahkemesinde boşandıklarını, kendisine nafaka ödetilmesine karar verildiğini, iddiaların boşanma sırasında ileri sürülmediğini, gerçek olsaydı boşanma davasında ispat edilmesi koşuluyla nafaka ödetilmesine karar verilmeyeceğini, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve tanık beyanları uyarınca davalının davacıyı evlilik birliği içerisinde aldattığı sübut bulduğundan 20.000 TL manevi tazminat ödetilmesine karar verilmiştir.
Davacı, Türk Medeni Kanunu"nun 174. maddesi uyarınca boşanmaya sebep olan olaylar yüzünden kişilik haklarının saldırıya uğradığını iddia ederek manevi tazminat ödetilmesini istemiştir. Aynı Kanunun 178. maddesi uyarınca evliliğin boşanma sebebiyle sona ermesinden doğan dava hakları, boşanma hükmünün kesinleşmesinin üzerinden bir yıl geçmekle zamanaşımına uğrayacaktır.
4787 sayılı Aile Mahkemesi"nin Kuruluş Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanun’un 4. maddesinde; Türk Medeni Kanunu’nun ikinci kitabından doğan dava ve işlerin aile mahkemesinde çözümleneceği belirtilmektedir. Somut olay itibariyle TMK"nun 174. maddesinin uygulanması söz konusu olacağından davanın Aile Mahkemesinde görülmesi gerekirken genel mahkemede görülmesi doğru olmayıp açıklanan nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre öteki temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 11/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.