12. Ceza Dairesi Esas No: 2019/3310 Karar No: 2019/9679 Karar Tarihi: 01.10.2019
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/3310 Esas 2019/9679 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum edilmiştir. Sanık, temyiz itirazında bulunmuştur. Mahkeme, sanığın temyiz itirazlarını reddetmiştir. Ancak, sanık daha önce hapis cezasına çarptırılmamıştır ve 25 gün hapis cezası adli para cezasına çevrilmiştir. Ancak mahkeme, adli para cezasına ilişkin kanun maddesi yanlış dayanak gösterilmiştir. Bu nedenle karar bozulmuş, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bir konuda eksiklik düzeltildikten sonra hüküm onanmıştır. Sanık TCK'nın 179/3, 179/2, 62 ve 50/1-a maddeleri uyarınca mahkum edilmiştir. Ayrıca sanığın, daha önce hapis cezasına mahkum edilmediği için 25 gün hapis cezası adli para cezasına çevrilmelidir. Kanun maddeleri detaylı bir şekilde şu şekildedir: TCK'nın 179/3, 179/2, 62 ve 50/1-a maddeleri uyarınca mahkumiyet hükmü verilmiştir. Hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine ilişkin olarak ise 5237 sayılı TCK'nın 50/3. maddesi ile 50/1-a maddesi uygulanmalıdır.
12. Ceza Dairesi 2019/3310 E. , 2019/9679 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma Hüküm : TCK"nun 179/3 atfı ile 179/2, 62, 50/1-a. maddeleri gereğince mahkumiyet
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın eksik inceleme ile karar verildiğine, savunmalarına itibar edilmediğine, erteleme veya hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanması gerektiğine dair temyiz itirazlarının reddine, ancak; Daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş bulunan sanık hakkında tayin edilen 25 gün hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, 5237 sayılı TCK"nın 50/3. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesinin dayanak gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 Sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının dödrdüncü paragrafında yer alan “TCK"nın 50/1-a” ibaresinden önce gelmek üzere, “TCK"nın 50/3. maddesi delaletiyle” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.