12. Ceza Dairesi Esas No: 2018/92 Karar No: 2019/9673 Karar Tarihi: 01.10.2019
Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/92 Esas 2019/9673 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2018/92 E. , 2019/9673 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle öldürme Hüküm : TCK"nın 85/2, 63, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1-Sanığın suç tarihinden yaklaşık 8 ay önce hurdaya ayrılmış olan kamyonla gündüzün şehir içinde, bölünmüş yolda seyri sırasında frenlerinin patlaması sebebiyle duramayarak, kırmızı ışıkta sol şeritte bekleyen araçlara çarptığı, çarptığı araçlardan birini sürükleyerek önünde sürüklediği bu araçla beraber kırmızı ışıkta duran 5 araca daha çarptıktan sonra, trafik ışıklarını da geçerek yolun sağında bulunan kamu binasının duvarına çarparak durduğu, sebep olduğu 6 aracın karıştığı zincirleme trafik kazasında iki kişinin ölümüne, birisi ağır olmak üzere 3 kişinin de yaralanmasına sebebiyet verdiği, olayda; sanığın trafikten men edilmiş olduğunu bildiği hurdaya ayrılmış araçla trafiğe çıkarak, nitekim frenlerinin patlaması sonucu meydana gelen kazada bilinçli taksirle hareket ettiğinin kabulü ile sanık hakkında TCK"nın 22/3 maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, 2- 11.02.2014 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında gün ay yıl şeklinde belirtilmeyerek “2014” yılı olarak gösterilmesi, 3-Sanık hakkında, Mardin Sulh Ceza Mahkemesinin 2014/590 değişik iş nolu kararı ile CMK"nın 109/1-f maddesi gereğince hükmedilen 5.000,00 TL nakdi kefalet hakkında CMK"nın 115/3. maddesi uyarınca bir karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, CMK"nın 326/son maddesi gereğince ceza miktarı bakımından sanığın kazanılmış hakkı gözetilmek suretiyle, 01/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.