Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2015/4910 Esas 2017/6772 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/4910
Karar No: 2017/6772
Karar Tarihi: 25.09.2017

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2015/4910 Esas 2017/6772 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi         2015/4910 E.  ,  2017/6772 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

    Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 14.10.2011 gününde verilen dilekçe ile komşuluk hukukuna dayalı tazminat talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 08.11.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:
    K A R A R
    Dava, komşuluk hukukuna dayalı tazminat isteğine ilişkindir.
    Davacı vekili, 390 ada 9 parsel sayılı taşınmazın müvekkiline ait olduğunu, üzerindeki binanın imar mevzuatına uygun yapıldığını, yapı kullanma izin belgesinin alındığını, komşu 10 parsel sayılı taşınmazdaki inşaatın yapımı sırasında gerekli önlemlerin alınmaması nedeniyle müvekkiline ait binanın hasar gördüğünü, oturulamaz hale geldiğini ileri sürerek fazlaya dair hakları saklı kalmak üzere müvekkilinin mahrum kaldığı kira gelirleri ile binanın oturulamaz hale gelmesi nedeniyle uğradığı ekonomik kaybın belirlenerek davalılardan tahsiline karar verilmesini talep dava etmiştir.
    Davalılar, davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.Dava, komşuluk hukukundan kaynaklanan tazminat isteğine ilişkin olup, yargılama asliye ticaret mahkemesince sürdürülmüş ve karar verilmiştir.
    Ne var ki, görülmekte olan dava Türk Ticaret Kanunu’nun 4. maddesinde öngörülen davalardan olmadığından asliye hukuk mahkemesince yargılama yapılarak karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi doğru değildir.Mahkemece, kamu düzeninden olan görev hususunun re’sen gözetilerek yukarıda yazılı olduğu şekilde işlem yapılması gerekirken, çekişmenin esasının incelenip hükme bağlanması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda yazılan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, istek halinde temyiz harcının yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 25.09.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.