MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı,ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, hafta tatil ücreti, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin davalı işyerinde aşcı olarak 04/07/2009- 07.02.2011 tarihleri arasında çalıştığını, fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini, 2010 yılına ait yıllık iznini kullandığını, 9 günlük yıllık izin hakkının kullandırılmadığını, müvekkilinin 2010 yılı Aralık ayı ile 2011 yılı Ocak ayı ücretlerinin ödenmemesi sebepleriyle, iş akdini haklı olarak feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı,ihbar tazminatı,2010 yılı aralık ayı, 2011 yılı Ocak ve şubat ayı ücret alacakları, fazla mesai alacağı, genel tatil, L hafta tatili, yıllık izin alacakları istemidir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; bir dönem davacının ücret ödemesinde kısa süreli bir gecikme yaşandığını, ancak tüm ücretlerin ödeneceğini, davacının çalışmış olduğu bölümde mesai uygulamasının bulunmadığını, dini ve milli bayramlarda mesai yapılmadığını,davacının imzalamış olduğu ibraname ile tüm alacaklarının ödendiğini savunarak,davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece özetle toplanan deliller,tanık beyanları,bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamının değerlendirilmesinde; davacının 04/07/2009-09/02/2011 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığı, bilirkişi raporuna göre ücretlerinin ödenmediğinin sabit olduğu, davacının bu nedene dayalı iş akdi feshinin 4857 sayılı yasanın 24/II-e bendince haklı olduğu, davacının kıdem tazminatını hak edeceği, davacıya bilirkişinin hesapladığı miktar kadar kıdem tazminatının verilmesinin gerektiği, bilirkişinin hesapladığı miktar ücret alacağının ödendiğini ispat yükü üzerinde olan davalı işverenin ücretin ödendiğini, imzalı ücret, bordrosu ya da eş değer belge ile ispatlanmadığından bilirkişinin raporundaki miktar ücret alacağının davacıya verilmesinin gerektiği, bilirkişinin raporunda hesapladığı miktar izin hakkının kullandırıldığının, yada fesih sonrası parasal karşılığının ödendiğinin ispat yükü üzerinde olan davalı tarafından imzasını taşıyan ücretli izin defteri veya eş değer belge ile ispatlanamadığı, bu talebin de davacıya verilmesinin gerektiği, davacının bilirkişi raporunda hesaplanan şekilde fazla çalışma yaptığı, davacının fazla mesai ücretinin ödendiğinin davalı işveren tarafından ücret bordrosu yada eş değer belge ile ispatlanamadığı ancak uzun süreli hesaplama yapıldığından belirtilen fazla çalışma alacağı miktarı üzerinde % 30 hakkaniyet indiriminin yapılarak bu miktar fazla çalışma ücretinin davacıya verilmesinin gerektiği ancak davacının kendisi iş akdini fesih ettiğinden ihbar tazminatı talebinin ve davacının hafta tatili çalışması ispatlanamadığından bu talebinde reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında fazla mesai ücretinin hesabında düşülecek ara dinlenme süresi noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
İşçinin günlük iş süresi içinde kesintisiz olarak hiç ara vermeden çalışması beklenemez. Gün içinde işçinin yemek, çay, sigara gibi ihtiyaçlar sebebiyle ya da dinlenmek için belli bir zamana ihtiyacı vardır.
Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanununun 68 inci maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. İş Kanununun 63 üncü maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından, 68 inci maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbir saate kadar olan (on bir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saatten fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir.
Somut uyuşmazlıkta bilirkişi raporunda tanık beyanlarının değerlendirilmesi sonucunda davacının haftanın 5 günü 17.00-01.00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek, (7 saat*5 gün=35 saat) çalışma yapıldığı, bunun yanı sıra haftada bir gün 13.00-01.00 arasında bir saat yemek ve ara dinlenmesi düşülürek 11 saat*1 =11 saat çalışma yapıldığı, toplamda 46 saat çalışma yapılmak suretiyle haftalık 1 saat fazla mesai hesap edilmiştir.
Bilirkişi raporunda fazla mesai hesabında davacının 13.00-1.00 arası 12 saat çalıştığı kabul edilerek bir saat ara dinlenme süresinin düşülmesi hatalı olup,ara dinlenme süresinin yasa gereği 1.5 saat olarak düşülmesi gerekmektedir. Mahkemece fazla mesai ücretinin bilirkişi raporundaki hatalı hesaplama uyarınca kabulü bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 23.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.