MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli yağma,
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddine, Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine

Kırşehir Ağır Ceza Mahkemesi’nin 29.05.2018 gün ve 2015/170 esas, 2018/276 sayılı kararı ile sanık ... hakkında; katılan ... ve mağdur ...’a yönelik gece vakti yağma ile kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine karşı, sanık savunmanı tarafından 5271 sayılı CMK"nin 272 ve müteakip maddeleri uyarınca istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine dosya üzerinden inceleme yapan Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesi’nin 12.03.2019 gün ve 2019/180 esas, 2019/319 sayılı kararı ile; mağdur ...’a yönelik yağma suçundan temyiz yasa yolu açık olmak üzere “Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine”, katılan ...’a yönelik yağma suçundan temyiz yasa yolu açık olmak üzere “istinaf başvurusunun esastan reddine”, mağdur ... ve katılan ...’a yönelik kasten yaralama suçlarından ise kesin olmak üzere “İstinaf başvurusunun esastan reddine” karar verildiği, bu kararlara karşı sanık ... savunmanı tarafından usulüne uygun olarak temyiz davası açıldığı, aynı mahkemenin 22.04.2019 günlü kasten yaralama suçlarına yönelik açılan temyiz davasına ilişkin olarak verilen "CMK"nin 296/1. maddesi uyarınca temyiz isteminin reddine" dair ek kararın, sanık savunmanı tarafından temyiz edilmediği anlaşılmakla; sanık hakkında yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükümleri ile sınırlı olarak yapılan incelemede, temyiz dilekçesinde hukuka aykırı olduğu ileri sürülen hususlar ile re’sen incelenmesi gereken konular 5271 sayılı CMK"nin 288 ve 289. maddeleri kapsamında incelenip görüşüldü;
15.04.2020 gün ve 13100 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinde yapılan değişikliğin, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmekle;
Mağdur ...’ın olayın hemen akabinde alınan 01.03.2015 tarihli kolluk ifadesi ile 15.05.2018 tarihli talimat duruşmasında, Serkan ve ismini bilmediği bir şahsın önüne çıkarak kendisine vurmaya başladıklarını ve montunu aldıklarını belirtmesi karşısında; 5237 sayılı TCK’nin 149/1. madde ve fıkrasının (h) bendinin yanı sıra (c) bendinin de uygulanarak aynı yasanın 61. maddesi uyarınca temel cezada alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin düşünülmemesi, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; sanık hakkında kurulan hükümlerin usul ve mevzuata uygun olduğu gerekçesiyle, mağdur ...’a yönelik yağma suçundan "Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" ve mağdur ...’a yönelik yağma suçundan "İstinaf başvurusunun esastan reddine" dair verilen kararlarda hukuka aykırılık bulunmadığından, sanık ... savunmanının temyiz itirazlarının CMK"nin 302/1. maddesi gereğince reddiyle, eleştiri dışında Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin 12.03.2019 gün ve 2019/180 esas, 2019/319 karar sayılı "Esastan red" ve “Düzeltilerek esastan red” hükümlerinin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 25.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.