Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte terör örgütü adına suç işlemek - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2017/2662 Esas 2018/2103 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi         2017/2662 E.  ,  2018/2103 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte terör
örgütü adına suç işlemek
Hüküm : TCK"nın 220/6 maddesi delaletiyle 314/2, 3713 sayılı
Kanunun 5/1, TCK"nın 220/6, 62/1, 53, 58/9, 63.
maddeleri gereğince mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanığın TCK"nın 314/2. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verilirken, hüküm fıkrasında temel cezaya atıf yapan TCK’nın 314/3. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
2-Sanık hakkında silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme suçundan tayin olunan temel cezanın TCK"nın 220. maddesi 6. fıkrasının 2. cümlesi uyarınca indirildikten sonra devamında 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi gereğince artırım yapılması gerekirken yazılı şekilde uygulama yapılması,
3-TCK"nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı iptal kararının gözetilmesi lüzumu,
4-Adli emanette kayıtlı olan eşyalarının dosyada delil olarak saklanmasına karar verilirken sanıktan ele geçmeyen ve temyize konu dosya ile ilgisi olmayan 2014/114 sırada kayıtlı emanet eşyaları hakkında da karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkrasının 1. bendine "TCK’nın 220/6." ibaresinden sonra gelmek üzere "ve 314/3." ibaresinin yazılması; 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi uyarınca artırım uygulanan hüküm fıkrası ile TCK’nın 220/6 maddesi uyarınca indirim uygulanan hüküm fıkrası tümden çıkartılarak yerlerine önce “Hükmolunan cezada TCK"nın 220/6 maddesi uyarınca takdiren 1/2 oranında indirim yapılarak, sanığın 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına”, sonra “Hükmolunan cezanın 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi uyarınca yarı oranında artırılarak sanığın 3 yıl 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına” şeklindeki hüküm fıkralarının eklenmesi; TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın bütünüyle çıkarılarak yerine "Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda yürürlükte bulunan TCK"nın 53. maddesinin sanık hakkında uygulanmasına" ibaresi eklenmesi ve hükmün emanet eşyalarına ilişkin fıkrasından “ve 2014/114” ibaresi çıkartılmak suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.