19. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/1972 Karar No: 2016/10628 Karar Tarihi: 14.06.2016
Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/1972 Esas 2016/10628 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı haksız yere kredi kartı borcuna itiraz etmiştir ve davacı itirazın iptal edilmesi ve icra inkar tazminatı talep etmiştir. Mahkeme, davacının talebinin kısmen kabulüne ve icra inkar tazminatı talebinin reddine karar vermiştir. Ancak, mahkeme kararı yanlış yapılmıştır, çünkü kredi kartı borçları için özel bir faiz düzenlemesi olan 5464 sayılı Yasa'nın 26. maddesi uyarınca faize hükmedilmesi gerekiyordu. Ayrıca, kredi kartından kaynaklanan borçlar bilinebilir ve belirlenebilir olduğundan İİK'nun 67/2. maddesi uyarınca davacı lehine icra inkar tazminatı talep edilmesi gerekiyordu. Kanun maddeleri 5464 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ve İİK'nun 67/2. maddesidir.
19. Hukuk Dairesi 2016/1972 E. , 2016/10628 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, kredi kartı alacağı için yapılan icra takibine davalının haksız olarak itiraz ettiğini belirterek, itirazın iptaline ve icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, sözleşmenin sadece son sayfasında müvekkilinin imzası olması nedeniyle sözleşmenin geçersiz olduğunu, yapılan alışverişlerin araştırılması gerektiğini savunarak, davanın reddini istemiştir. Mahkemece toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davalının kredi kartı borcu nedeniyle 28.856,94 TL asıl olmak üzere toplam 29.877,92 TL borçlu olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne ve icra inkar tazminatı talebinin reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Uyuşmazlık 5464 sayılı Yasa kapsamında düzenlenmiş olan kredi kartı borcundan kaynaklanmaktadır. Anılan yasanın 26. maddesinde kredi kartı borçları ile ilgili özel bir faiz düzenlenmesi bulunmaktadır. Bu nedenle somut olayda 5464 sayılı Yasanın 26. maddesi uyarınca faize hükmedilmesi gerekirken 5464 sayılı Yasaya göre daha genel bir yasa olan 6098 sayılı TBK"nun 88.-120. maddeleri hükümlerinin uygulanması suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır. Ayrıca bankacılık hizmetleri sözleşmesine istinaden verilen kredi kartından kaynaklanan alacak likit (bilinebilir-belirlenebilir) olduğundan İİK"nun 67/2. maddesi uyarınca hüküm altına alınan miktar üzerinden davacı yararına icra inkar tazminatına hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, hükmün bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 14/06/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.