Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/13369 Esas 2018/1905 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/13369
Karar No: 2018/1905
Karar Tarihi: 13.02.2018

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/13369 Esas 2018/1905 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, müştekinin motosikletini kilitli şekilde apartmanın giriş kısmındaki merdiven boşluğuna koyarak bıraktı. Sanık, motosikletin kilitli kısmını kırarak çaldı. Mahkeme, sanığın suçu işlediğini ve tekerrüre esas alınan Gaziantep 9. Asliye Ceza Mahkemesi kararının göz önünde bulundurulmadan infaz rejimi uygulandığı gerekçesiyle kararı bozdu. Sanığın cezasında bir düzeltme yapılarak hüküm onandı. TCK'nın 116/1-4. maddeleri (hırsızlık suçu), 305/1. maddesi (kesinleşen adli para cezaları), 58. maddesi (mükerrirlere özgü infaz rejimi) ve 53. maddesi (hüküm fıkrasından çıkarılacak bölüm) kararda yer alan kanun maddeleridir.

13. Ceza Dairesi 2016/13369 E. , 2018/1905 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Olay tarihinde sanığın, müştekinin....plaka sayılı motosikletini evinin bulunduğu apartmanın giriş kısmındaki merdiven boşluğuna kilitleyerek koyduğu, motosikletini kilit kısmını kırarak buradan çaldığı anlaşılmış olup, hakkında TCK"nın 116/1-4. maddeleri gereğince zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Gaziantep 9. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 15.12.2011 tarih ve 131-462 karar sayılı ilamı ile kasten yaralama suçundan doğrudan verilen 3000 TL adli para cezasının miktarı itibariyle CMUK"nun 305/1. maddesi gereğince kesin nitelikte bulunması sebebiyle, tekerrür koşullarının oluşmadığı gözetilmeden 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/02/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.