16. Ceza Dairesi Esas No: 2017/2597 Karar No: 2018/2098 Karar Tarihi: 26.06.2018
Terör örgütü propagandası yapmak - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2017/2597 Esas 2018/2098 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın terör örgütü propagandası yapmak suçunun sübutu kabul edilerek mahkumiyetine karar verildi. Sanığın savunması reddedildi ve verilen hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı belirtildi. Ancak sanığın daha önce alınmış olan bir hapis cezası Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından ortadan kaldırılmıştı ve sanığın tekerrüre esas alınan bu cezası nedeniyle TCK'nın 58/7. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildi. Karar 5237 sayılı TCK'nın ilgili maddesine uygun olarak bozuldu ve tekerrür uygulamasına ilişkin 4. fıkranın çıkartılması suretiyle hüküm düzeltildi ve onandı. Verilen kararda, 3713 sayılı Kanunun 7/2, TCK'nın 62/1, 53, ve 58/7 maddelerine atıf yapıldı.
16. Ceza Dairesi 2017/2597 E. , 2018/2098 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi Suç : Terör örgütü propagandası yapmak Hüküm : 3713 sayılı Kanunun 7/2, TCK"nın 62/1, 53, 58/7 maddeleri uyarınca mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde aşağıdaki husus dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; Sanığın tekerrüre esas alınan Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.02.2009 tarihli 2005/1659 Esas, 2009/136 Karar sayılı 4 ay hapis cezasından ibaret mahkumiyetinin, Gaziosmanpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.12.2015 tarihli 2015/1351 Esas, 2015/655 Karar sayılı ilamı ile 6352 sayılı Kanunun geçici 2/2 maddesi gereğince ortadan kaldırıldığının ve sanığın UYAP’tan yapılan kontrolde başka bir hükümlülük kaydının da bulunmadığının anlaşılması karşısında, sanığın tekerrüre esas mahkumiyeti bulunduğu gerekçesiyle, 5237 sayılı TCK’nın 58/7. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden, tekerrür uygulamasına ilişkin 4. fıkranın bütünüyle çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.