Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2016/3370 Esas 2018/5330 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3370
Karar No: 2018/5330

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2016/3370 Esas 2018/5330 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkûm olduğunu belirtmiştir. Ancak, suç tarihi itibariyle tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlenmediğinden, 6545 sayılı Kanunun 191. maddesinin 5. fıkrasının uygulanma şartları bulunmamaktadır. Bu nedenle hükümlü lehine hükümler içeren bu kanun maddesi uygulanamamaktadır. Ayrıca, hükümlü hakkında geçici 7. maddenin 2. fıkrasının şartları da bulunmamaktadır. Bu nedenle 5320 sayılı Kanunun geçici 7. maddesi uyarınca yargılamaya devam edilmiştir. Mahkeme, yapılan işlemlerin kanuna uygun olduğunu, iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterildiğini ve hükümlünün suçunu işlediğini belirterek, sanığın temyiz itirazlarını reddetmiş ve hükmü onamıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir: 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi, Türk Ceza Kanunu’nun (TCK) 191. maddesi, 5320 sayılı Kanunun geçici 7. maddesi, TCK’nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanunun geçici 7. maddesinin 2. ve 3. fıkraları.

10. Ceza Dairesi 2016/3370 E. , 2018/5330 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun"un geçici 7. maddesi hükümlü lehe hükümler içermekte ise de tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulaması ilk olarak 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191. maddesinde düzenlendiği için, suç tarihi itibariyle hükümlünün bu suçu herhangi bir tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş olması mümkün olmadığından; olayda 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değişik TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının uygulanma şartları bulunmadığı gibi, bu suç nedeniyle uyarlama sonucu doğrudan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmış olması nedeniyle de hükümlü hakkında, 6545 sayılı Kanun"un 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun"un geçici 7. maddesinin 2. fıkrasının hükümlü lehine uygulanma şartları bulunmayıp, bu suçtan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden hükümlü hakkında, 6545 sayılı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası uyarınca, yargılamaya devam olunarak, hüküm kurulmuş olduğu anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir
Bozmaya uyulduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 29/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.