MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanıklar hakkında "2005, 2006, 2007 ve 2009 takvim yıllarında sahte fatura kullanmak" suçlarını işlediklerinin iddia ve kabul olunduğu olayda; sanıkların bahse konu faturaların gerçek bir ticari ilişki çerçevesinde düzenlendiğini savunmaları, sahte fatura kullanma suçunda, suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanun"a göre kullanılan veya bu Kanun"un Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de, faturaların Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi, dosya içerisinde, 2009 takvim yılının Şubat ayında düzenlenen 8 adet fatura sureti hariç olmak üzere, diğer faturaların aslı yada onaylı suretlerinin bulunmadığı, buna karşılık suça konu faturaların Adli Emanetin 2010/46-47-48-50 sıralarında kayıtlı bulunduğu belirlenmekle, suça konu faturalardan her takvim yılı için kanaat oluşturacak kadar asılları veya onaylı suretleri dosya içerisine konulup duruşmada incelenerek, kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadıklarının tespit edilmesi, KDV indiriminde kullanılan suça konu faturaları düzenleyen mükellefler yönünden hazırlanan vergi tekniği raporlarının birer suretlerinin dosya içerisinde bulunduğu görülmekle, bu mükellefler hakkında sahte fatura düzenlemek suçundan dava açılıp açılmadığının araştırılması, açıldığının tespiti halinde davaların birleştirilmesinin mümkün olmaması durumunda dava dosyaları getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgelerinin bulunup bulunmadığının ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti ile faturaları düzenleyen mükelleflerin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoğu olup olmadığı da araştırılıp, gerektiğinde karşılaştırmalı bilirkişi incelemesi yaptırılması ve toplanan tüm deliller değerlendirilip sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
a)5237 sayılı TCK"nın 43. maddesine göre "bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi" halinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği; somut olayda sanıkların 2005, 2006, 2007 ve 2009 takvim yılları içinde farklı tarihli birden fazla sahte fatura kullandıklarının anlaşılmasına karşın, haklarında zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması,
b)Suça konu faturaların KDV indiriminde kullanıldığının iddia olunması karşısında; 2005 takvim yılı için 21.01.2006, 2006 takvim yılı için 21.01.2007, 2007 takvim yılı için 25.01.2008, 2009 takvim yılı için 25.03.2009 olan suç tarihlerinin, gerekçeli karar başlığında 2005-2006-2007-2009 şeklinde eksik yazılması,
c)Güvenlik tedbiri olması nedeniyle kazanılmış hak oluşturmayacağından, TCK"nın 51/3. maddesine göre, cezası ertelenen sanıklar hakkında denetim süresinin alt sınırının hükmolunan ceza miktarından az olamayacağı gözetilmeden, ceza miktarından daha az denetim süresine hükmedilmesi,
d)5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezası ertelenen sanığın, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluklarının uygulanmayacağı 53/1-c fıkrasındaki diğer hakları bakımından uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, 17.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.