Taraflar arasında görülen davada verilen 19/03/2015 tarih ve 2012/594-2015/267 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; davalı firmanın müvekkil kurumun marka tescilli 1000 gr"lık çayının taklit ve benzeri olan 1000 gr"lık çayı olarak piyasaya sürdüğünü, böylece müvekkil kurumu hem maddi hem de manevi olarak zarara uğrattığını ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 20.000,00 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı yargılamaya katılmamıştır.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; çayına ait ambalaj tasarımının karıştırılma ihtimaline yol açacak derecede benzer olduğu ve davalı ambalajlarının söz konusu markalara tecavüz ettiği, TTK"nın 54/2 ve 55/1-a gereğince haksız rekabet oluşturduğu gerekçesiyle maddi tazminat talebinin kısmen kabul kısmen reddi ile, B.K."nın 51.maddesi gereğince takdiren 10.000,00 TL maddi tazminatın, 1.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının çaylar hakkında toplatma kararı verilmesi talebinin reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Dava, 556 sayılı KHK’da düzenlenen marka hakkına dayalı olarak açılan maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkin olup, bu Kanun"dan kaynaklanan davalarda ihtisas mahkemesi görevlidir. 24/03/2005 tarih ve 188 sayılı HSYK kararı gereğince, ulunduğu merkezde yer alan asliye hukuk mahkemelerinde tek asliye hukuk mahkemesi varsa o mahkeme, iki asliye hukuk mahkemesi varsa 1 numaralı ve 2"den fazla asliye hukuk ./..

mahkemesi varsa 3 numaralı asliye hukuk mahkemesi ihtisas mahkemesi sıfatıyla görevlidir. Bu durumda mahkemece,04/06/2013 tarih ve 1074 sayılı kararı ile faaiyete geçen görevli ve yetkili olduğu gözetilmeksizin uyuşmazlığın esası incelenerek, yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
2- Bozma sebep ve şekline göre, davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, kararın re"sen BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 22/02/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.